25. BÖLÜM: Zehirli Kuğu

567 60 52
                                    

ZEHİRLİ KUĞU
12.04.2024

25. Bölüm: Zehirli Kuğu

"Her güzel yaşamın kötü bir sonu vardır." 

: ̗̀➛ ˗ˏˋ Fırtınadayım, Mabel Matiz 'ˎ˗

🦢🪷

Önce kıyafetlerimden vazgeçtim. Dolabımı rengarenk kıyafetlerle süslemek yerine, koyu renk kıyafetlerin gazabına uğradım. Siyahtan başka renk giymez, ondan başka renge değmez oldum.

Makyajımdan vazgeçtim. Bir süre sonra çok anlamsız gelmeye başladı. Sürdüklerim hiçbir işe yaramadı. Kendimi güzel hissetmedim.

Lenslerimi takıp çıkarmaktan yoruldum, gözlüğü kendime çok yakıştırsam bile, gözlerimi çizdirerek ufak bir operasyon geçirdim. Oysaki çok korkuyordum.

Korkularımı bir kenara bıraktım. Hayatımdaki en büyük korkularım bir anda yük olup omuzlarıma binmişti.

Öyle zordu ki, öyle kalbim ağrıyordu ki, kalbimin kırıkları bana öyle batıyordu ki yaşamak için büyük bir mücadele veriyordum. Ruhumu kaybetmiştim sanki. Bedenim vardı ama içimde hiçbir şey kalmamıştı.

Öyle acıdı ki canım, bir daha hiç geçmez sandım. Çığlıklar attım, sesim kesilene kadar. En sonunda sesim kesildi ve bir daha hiç gelmedi.

Kendimi anlatsam bile, kimse beni anlayamazdı. Saatlerce konuşsam, derdimi anlatsam, ağlasam yine de yetmezdi. İçim rahatlamazdı, yaramın derinliği azalmazdı. Her bir gözyaşımda kalbimin kırıkları etrafa saçılıyor, yeni bir neşter izi varoluyordu.

Çok denedim. Anlatmayı, bu yükten kurtulmayı çok denedim ama hiçbir ilerleme olmadı. Çaresiz anlarımda ilk gittiğim ruhu aradı gözlerim etrafta. Yoktu. Onu toprağın altına gömeli uzun zaman oluyordu.

Gözlerim görmez oldu. Etraftaki her şeye kör oldum, sağır oldum. Dokunduğumu hissedemez, hissettiklerime dokunamaz oldum.

Mutfağa girmek istemedim, her girdiğimde ellerimi keser oldum. Gözyaşlarım bir okyanus oldu bitti ama boğulamadım. Vazgeçeli çok olmuştu ama ben, yine kendimden başka herkesi düşündüm.

"Yalvarırım benimle kal."

"Vazgeçme, lütfen."

"Sen vazgeçersen, biz de vazgeçeriz."

"Bizi düşün, arkadaşlarını."

"Sana baştan bir hayat vereceğiz, bundan sonra beraber yaşayacağız. Ruhunu tamir edeceğim."

"Kalbini onaracağım, söz."

"Sana yeni bir kalp vereceğim."

"Acılarını sileceğim."

"Artık acı çekmeyeceksin."

"Her şey geçecek."

"Sadece zaman, bebeğim. Sadece zaman."

Hiçbirini duymak istemedim. Kulaklarımı kapattım, her şeye karşı kendimi kapattım. Kabuğuma çekildim, yalnızlığımda çürüdüm gittim.

ZEHİRLİ KUĞUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin