"අඩේ තරූ වරෙන් කඩු fight එකකට"
කියන ගමන් නිමේෂයා මං දිහාවට කපලා අයින් උන උණ බට පතුරක් විසික් කරා. මාත් ඉතින් files වලම එල්ලිලා ඉන්න බැරි නිසා ඒ උණ බට කෑල්ලත් අරං නිමේෂයා එක්ක ටික වෙලාවක් සෙල්ලම් කර කර හිටියා.
"ආ.....ආව්"
" ඒ බං තරූ!!!! මොකෝ උනේ?"
කියලා අහගෙන මගේ ලඟට ආපු නිමේෂයා මගේ අත ඇදලා ගත්තා.
" අම්මට සිරි උණ බටේට අත කැපිලා නේද"
නිමේෂයා කියද්දියි මාත් දැක්කේ.
"අඩේ හොදටම ලේ එනවා , යමං ලැබ් එකෙන් බෙහෙත් දාගමු ඉක්මනට"
නිමේෂයා ඒම කිව්වෙ මට ලේ බලන්න බැරි නිසා. මට ඒ වෙලෙත් ලේ දැක්කම කලන්තෙට වගේ ආවා.
" ඒ බං නිමේෂ් , මහීෂ අයියට කියමුද?"
එහෙම ඇහුවේ ඕශානයා.
"ඕනේ නෑ බං . එයාලා හොඳටම වැඩනේ, අපි ගිහින් බෙහෙත් ටිකක් දාගෙන එමු."
එහෙම කියලා නිමේෂුයි ඕශානුයි මාවත් අල්ලගෙන එක්කන් ගියේ ලැබ් එකට. ලැබ් එක තියෙන්නේ ඉස්කෝලේ මැද හරියට වෙන්න. ඉතින් ටික දුරක් යන්න ඕනේ.
"ඕම ඉඳ ගනින් තරූ මං බෙහෙත් අරං එන්නම්"
කියලා නිමේෂයා බෙහෙත් හොයන්න ගත්තා.
" උබලා දෙන්නා ඕම ඉඳපල්ලා ඒනම්, ප්‍රශ්නයක් නෑනේ. නුවන්තරයා තනියම මං ඌව බලන්න යනවා , උබට ලොකු අව්ලක් නෑනේද තරූ?"
"නෑ නෑ ඕශාන් , උබ යමන් අරූ තනිම බලන් ඇති.
මං ඩෙස්ක් එකට ඔලුව තියාගන්න ගමන් කිව්වේ මට කැරකිල්ල වගේ නිසා.දවල්ට කෑවෙත් නෑ පන්ඩිත කමට මම.මට තේරුනා මගේ ඇඟිල්ල පිහිදනවා වගේ. බලද්දි නිමේෂයා සේලයින් වලින් මගේ ඇඟිල්ල පිහදානවා.
" ආ මේ ඉන්නේ කෑලි දෙක"
එක පාරටම ලැබ් එකේ දොරත් ඇරගෙන කෑ ගහන් ආවේ ගයාන් අයියයි උගේ යාලුවො දෙන්නෙකුයි.
"ආ.............ආ"
එක පාරම ලඟට ආව ගයාන් අයියා මාව ඇදල අරං තල්ලු කරා. ඒ වේගට මාව ඩෙස්ක් එකක් පෙරලන් බ්ම වැටුනා. නැගිට ගන්නවත් පන නෑ මට කැරකිල්ල නිසා.
YOU ARE READING
🌼..ප්‍රාර්ථනා නිමා නොවේ..🌼
Romance🌼සුන්දර ප්‍රේමයක් සොයා යන අහිංසකයෙකුගේ ප්‍රේමනීය කතාව🌼
