"චූටී වරෙන්කෝ යන්න..... මටත් පරක්කු වෙනවා"
"පොඩ්ඩක් ඉඳිම් කො ඕයි..සුදාම්මියාගෙන් සමු ගන්නකන්"
අපේ කොස් ඇට කිඹුලට තියෙන වැඩ චාල්ස් කුමාරයටවත් නැතුව ඇති. මුව ගිහින් දාන්න ඕනේ අර මොකක්ද බකින්හැම් ද මොකක්ද කියන මාලිගාවට ලැට් සුද්ද කරන්න.
"අම්මා...මම ගිහින් එන්නම්"
"හරි පුතේ....දෙන්නම පරිස්සමෙන් "
අම්මාටත් වැඳලා අයියාට කියලා ඉස්කෝලේ ගාවට ගෙනත් දාගත්තා.
"බැහැපන් බැහැපන් ඉක්මනට"
" ඇයි මොකත උබට ඔච්චර හදිස්සී...දෝණි කේස් ද පුම්තේ"
"නෑ නැන්දම්මා කේස් ...... දැන්වත් බැහැපන්"
අනේ ඉතින් මගෙ කටට එනවා කියන්න බස්සන්නේ මොකක්ද කියලා..ඒත් නොකියම ඉන්නවා..මම දැන් තැන්පත් ළමයෙක්.
____________________
"අඩේ තැරූ...."
නිමේෂයා නාලාගිරි වගේ දුවන් එන පාට නම් හොඳ නෑ .
"නැවතියන් නිමේෂ්.......එන්න එපා ළඟට...නැවතියා.....න්"
නිමේෂයා දුවන් ඇවිත් පනිනවත් එක්කම මම ඉක්මනට පැත්තකට පැන්නා.
"මොකද බං උබට වෙලා තියෙන්නේ"
අනේ ඉතින් නිමේෂයා පැන්න පාර ගිහින් වැදුනේ ගේට් ඩියුටි කර කර මහසෝනා වගේ හිටන් හිටපු ශෙවාන් අයියාගේ ඇඟේ.
"සොරි අයියේ.."
ශෙවාන් අයියා තොගේ මස්සිනා නිසා හොඳයි බොට . නිමේෂයා ආපහු හැරිලා මගේ පිටිපස්සෙන් ඇවිත් කරට අත දාගෙන අපි දෙන්නම අපේ සෙක්ෂන් එක පැත්තට ආවා.
"සුදූ මාත්තයා උබ මාව රිජෙක්ට් කලා නේත ඇඟට පනිද්දී"
"උබ මගේ ඇඟට පැනලා මම කප් එක ගැහුවොත් මගේ මිනිහාට මොකත වෙන්නේ ආ"
"අයියෝ....... මට දෙන්නෙක් වැඩිනෑ සගෝර්"
මූ යකෝ ...
"පලයන් යන්න ගස් ලබ්බා"
පඩිපෙල නගින නිමේෂයාගේ පුපට දනිහෙන් ඇනලා මම ඌ දිහා රවලා බැලුවා .. හිතේ ඇති මගේ පාත්- අයි මීන් මගේ මාත්තයාවත් තියාගන්න. වල් වනචර සලමන්දරයා.
පඩිපෙලත් බුදු ප්‍රින්සිපල් සෑර්ව මතක් කර කර නැගලා සෙක්ෂන් එක කෙරවලේම තිබ්බ අපේ පංතියට ගිහින් බෑග් එක තියලා. මගේ අපායේ සහකාරයෝ ටිකත් එක්ක කතා කර කර හිටියා .. ටිකකින් බෙල් එක ගහලා පරිසර ගීතේ ප්ලේ කරාම හැමෝම පහලට ගිහිම් එසම්බ්ලි එකට සහභාගී උනා.
YOU ARE READING
🌼..ප්‍රාර්ථනා නිමා නොවේ..🌼
Romance🌼සුන්දර ප්‍රේමයක් සොයා යන අහිංසකයෙකුගේ ප්‍රේමනීය කතාව🌼
