"සුදූ නැගිටපා........න් , උබ ඉස්කෝලේ යන්නේ නැද්ද ... අද?"
උදේ පාන්දරම මගේ බේසික සහෝදර කොස් ඇට කිබුලා පිට මැද්දටම කෙලලා මාව නැගිට්ටුවා.
"පලයන්කෝ අයියේ වදපව් නොදී......... තෝ හිතුවේ මම උබ වගේම ගොනෙක් කියලාද ??..මට උබට වගේ පයිත්තියන් නෑ අද සෙනසුරාදා කියලා අමතක වෙන්න තරම්ම."
"අපාරාදේ තෝව ඇහරවන්න කෑගහුවේ...."
අම්මපා මූ වගේ එකෙක් මොකට හදාගත්තද මන්දා අපේ අම්මානම්.
"අනේ අම්මා........ මූට යන්න කියන්නකෝ.......නිදා ගන්නවත් දෙන්නේ නෑ මේ හිවලා..."
මං බැරිම තැන අම්මාට කෑගැහුවා. මේ වගේ පාපතර සහෝදරයෙක් නම් වනේ වන හතුරෙකුටවත් හම්බෙන්න එපා.
"ලොකූ.........ඔය පොඩ් එකාට ඉන්න දීලා යමන් උබේ කාබරේට......"
"දැන්වත් පලයන්කෝ බං අයියේ........"
"යනවා යනවා "
අයියා දනිහෙන් මගේ පුපට එකක් ඇනගෙන කාමරේ දොරත් වහගෙන එලියට ගියා..
"බීප් බීප් බීප්"
ඒ ගමන මහා එකා ගන්නවා මේ පාන්දර. ගෙදර පගයාගෙන් බේරුනා විතරයි යකො... මුන් ඔක්කොම මාවම කන්න ආපු උන් .... සැක් විතරක්..
"හැලෝ.............."
"හෙලෝ..... good morning මැනික"
"ඔම්කේ ඔම්කේ.."
"යකෝ උබේ කොල්ලා කතාකරන්නේ..........good morning කියපා.......න්"
ඒකාට morning උනාට මම තාම නිදිනේ...උදේ පාන්දර කෝල් අරං පම්කක් කියෝනවා මේ පාත්තයත්.
"බෑ..මම තාම නිදිනේ"
"මට ඒ රෙද්දවල් අදාල නෑ.... 9 වෙද්දී ලෑස්ති වෙලා ඉඳාම්.. මා එනවා එක්කගෙන යන්න."
"ඒත් ඇ-."
නෙදකින් මේ අයියා නම්.. මේකාත් කියන්න ඕන දේ කියලා කට් කරන්න පටන් අරගෙන දැන්.
මමත් ඉතින් නැගිටලා ගිහින් නාගෙන ඇවිහ් දිග ඩෙනිම් එකකට කොල බැගී ටයිප් බැනියමක් ඇඳගෙන අයියා එනකම් කාමරේට වෙලා හිටියා.
..................................................................
"පුංචි කෝ මල්ලියා...."
YOU ARE READING
🌼..ප්‍රාර්ථනා නිමා නොවේ..🌼
Romance🌼සුන්දර ප්‍රේමයක් සොයා යන අහිංසකයෙකුගේ ප්‍රේමනීය කතාව🌼
