" මෝකෝ කතා කරේ අයියේ"
" අනේ මැනික චුට්ටක් මං ගාවට වෙලා ඉන්නකෝ අයියා එක්ක කතා කර කර"
අනා............ පව් පොඩි බබා.
" ඒ මොකෝ ඒ"
"නිකම් ඉතින් , අර බලන්න ශෙනුකයටත් කතා කර කර වැඩ කරන්න ශෙවානයා ඉන්නවා"
මහීෂ අයියා ශෙනුක අයියයි ශෙවාන් අයියයි හිනා වෙවී වැඩ කරනවා පෙන්නුවේ පොඩි එකෙක් වගේ මූන හුරතල් විදිහට වෙනස් කරගන්න ගමන්.
" හරි ඉතින් . මට දැන් මොකද කරන්න කියන්නේ"
"අයියා එක්ක කතා කර කර ඉන්නකො . මට ඉතින් හැමදේට ම ඉන්නේ ඔයා විතරනේ"
ඒක කියද්දි අයියාගේ ඇස් දිලිසෙන්න ගත්තා. මේ මෝඩයා අඬනවද.
"සුදු ඇයි මේ.......... අනේ අයියේ ඇයි අඬන්නේ. මම ඉන්නේ ඉතින් මේ. අනික මෙතන කට්ටියත් ඉන්නවා , අඬන්න එපා ලමයෝ "
"ම්ම්ම්ම් හරි හරි මම අඬන්නේ නෑ මැනිකේ"
ඕම ඉතින් වෙලාව ගෙවීගෙන ගියා . මහීෂ අයියා ගාවම හිටපු නිසා නිමේෂුයි සංකයි ගාවට යන්න හම්බුනෙත් නෑ . ඒත් මම දැක්කා ශෙනුක අයියලා ඉන්න තැනට නිමේෂුයි සංකයි ඇවිත් කතා කර කර හිටියා . සංක නම් ඉස්කෝලෙ ඉවර වෙන වෙලාවට ගෙදර ගියා.අද ඉතින් පලවෙනි දවසනේ එයාගෙ.
.........................................................
" මැනික එන්න යමු අපි දැන්"
" මේ දැන් ම ? තාම 8.55 යිනේ. වෙනදට රෑ වෙලානේ යන්නේ"
"ඔව් ඔව් ඉතින්. දැන් house එකෙ වැඩ ගොඩක් දුරට ඉවරයිනේ , ඒ නිසා අද කට්ටියම කතා උනා කලින් යන්න , ඒ නිසා දැන් අපි යමු "
" ම්ම්ම්ම් ඒමද. ඒනම් විනාඩියක් ඉන්න අයියේ , මම නිමේෂයට යනවා කියලා එන්නම්."
" ඕනේ නෑ මැනික"
" ඒ මොකද , මං ඉකමනට කියලා එන්නම් ඉතින්"
"අද ශෙනුකයයි නිමේෂ් මල්ලියි අපේ ගෙදර ඉන්නේ"
" ඒ මොකද ඒ"
මොකක් හරි විශේෂ හේතුවක් වත්ද.
"උන් දෙන්නටත් ටිකක් නිදහසේ ඉන්න ඕනිලු , ඉතින් මන් කිව්ව අද අපේ ගෙදර වරෙල්ලා කියලා"
YOU ARE READING
🌼..ප්‍රාර්ථනා නිමා නොවේ..🌼
Romance🌼සුන්දර ප්‍රේමයක් සොයා යන අහිංසකයෙකුගේ ප්‍රේමනීය කතාව🌼
