"මැනික...........කෝ ඔයා"
ඒ මහීෂ අයියා .මහීෂ අයියා ගිහිනුත් ඇවිත්. ඒත් අම්මලා තාම ආවෙ නෑනේ.
"අයියේ....."
මම දුවගෙන ගිහින් අයියගේ ඇඟේ තුරුල් උනා.
" මේ මොකෝ මේ?"
"පාලුවෙන් හිටියේ මම"
"මාත් පාලුවෙන් මැනික ගිහින් එනකන් ම හිටියේ,දැන් ඉතින් අයියා ආවනේ. ඒත් දැන් ඉතින් අද ඉඳන් කෝමත් පාලුවෙ තමා මට ඉන්න වෙන්නේ."
මගේ නලලට කිස් එකක් දෙන ගමන් අයියා ඒම කිව්වේ හුඟක් දුකින්.
"අපි ඉස්කෝලේදී හම්බෙනවානේ රත්තරං ඉතින්"
" ඒත් මැනික , මේ ටිකේ එකට ඉඳලා ඈත් වෙද්දී දුකයි මට"
"මටත් දුකයි තමා සුදූ"
"බීප් බීප් බීප්"
"අයියේ අම්මා ගන්නවා"
"ඉතින් answer කරන්න ලමයෝ "
" හෙලෝ අම්මා , කොහෙද ඉන්නේ ?"
"මේ එනගමන් ඉන්නෙ පුතේ අපි. එද්දි 10 වත් වෙයි වගේ. මගදි ට්‍රැෆික් එකට අහු උනානේ"
"හරි හරි අම්මා කමක් නෑ. ඔයාලා පරිස්සමෙන් එන්නකෝ"
"පුතාට තනියම ඉන්න පුලුවන් ද ?"
"තනියක් නැ අම්මා...මහීෂ අයියා ඉන්නවා "
" පුතා ඉන්නවද?. කෝ අයියට ටිකක් දෙන්න"
" අයියේ ආ අම්මා කතා කරනවා"
මම මහීෂ අයියට පෝන් එක දුන්නා.
"හෙලෝ පුංචි , කියන්න"
"ආ හරි හරි පුංචි , මං බලාගන්නම්, පුංචි බය නොවී පරිස්සමෙන් එන්නකො.හරි පුංචි , ජේසු පිහිටයි"
"මොනාද සුදූ අම්මා කියන්නේ?"
"තමුසෙව බලාගන්නලු හොඳට"
"හාකො හාකො , බලාගනියි කියලා තමා බය"
"ආ........... ඇයි මට බෑද තමුසෙව බලාගන්න ආ........"
"අනේ මන්දා ඉතිම්"
"ආ....ඒමද....කෝ එනවා මෙහාට"
අයියා මාව එකපාර ම ලඟට අරන් කිචි කවන්න ගත්තා.
"අනේ සුදූ අතාරින්න...........අනේ.......මට කිචි..ආ.........අතාරින්න කෝ......"
YOU ARE READING
🌼..ප්‍රාර්ථනා නිමා නොවේ..🌼
Romance🌼සුන්දර ප්‍රේමයක් සොයා යන අහිංසකයෙකුගේ ප්‍රේමනීය කතාව🌼
