"අඩේ තරූ නැගිටපන් , good morning "
කවුරු හරි මට කතාකරපු නිසා මම නැගිට්ටා.
"ම්ම්ම් , good morning ඔයාලටත්"
මං බලද්දී මගේ වටේට හිටියේ මගේ මෝඩ යාලුවො ටික. ඒත් එක්කම මම ඉක්මනට බැලුවේ මහීෂ අයියා තාම මගේ තුරුලෙද කියලා. මොකද මුනුත් ආවේ මාර වෙලාවකනේ
"මේ බං උබලා මහීෂ අයියව දැක්කද?"
මහීෂ අයියා කෝ කියලා ඇහුවේ එයා මං ගාව හිටියේ නැති නිසා.
"ආ ඔව්. අපි එනවත් එක්කම කොහෙද ගියා"
"ම්ම්ම් ඒමද"
මේකා මාව ඇහැරවන්නෙ නැතුව ඉස්කෝලෙට වත් ගියාද මන්දා.
" කට්ටියම යමු පහලට ඒනම් , කෑම ලෑස්තියි."
කියන ගමන් මහීෂ අයියාගේ අක්කා ආව කාමරේට.
"අක්කේ අයියා කොහෙද ගියේ?"
මං අක්කාගෙන් ඇහුවේ එයා වත් මහීෂ අයියා ගියපු තැන ගැන දන්නවා කියලා හිතපු නිසා.
"ඉක්මනට එන්නම් කියලා ගියේ චූටි"
"මාව නැගිට්ටුවෙවත් නෑ"
කියන ගමන් බඩත් අල්ලගෙන අමාරුවෙන් ඇඳේ ඉඳගත්තා.තාම අරූ ගහපු නිසා හුඟක් රිදෙනවා.
" ඔයාව ඇහැරවන්න එපා කිව්වා නිදි නිසා , ඔයා නැගිටිනකන්ම ඉන්න කියලා ගියේ. බය වෙන්න එපා එයි එයා ඉක්මනට , ඔයා ලෑස්ති වෙලා පහලට එන්න එන්න කෑම කන්න"
" එහෙනම් අපිත් පහලට යනවා තරූ. උබ ලෑස්ති වෙලා වරෙන්."
ඕශානයයි , නුවන්තරයයි පහලට ගියත් නිමේෂයා ගියේ නෑ.ඉතින් මාත් උට වාරු වෙලා ගියේ washroom එකට. ටිකකින් මාත් ලෑස්ති වෙලා නිමේෂයා එක්ක පහලට ගිහින් කෑම මේසේ ඉඳ ගත්තා.
" මොකද බලන් ඉන්නේ චූටි . ඔයත් කන්නකෝ , මේ යාලුවොත් කන්නේ"
" මම අයියා ආවම කන්නම් අක්කේ."
මං ඒම කිව්වේ , මහීෂ අයියා කෑම නොකා ගිහින් ඇති කියලා හිතුන නිසා .
" එයා එයි ඔයා කන්නකෝ. බෙහෙත් බොන්නත් ඕනනේ."
" කමක් නෑ අක්කේ චුට්ටක් බලමු. අයියා ඉක්මනට එයි"
YOU ARE READING
...ප්‍රේමයේ නමින් ප්‍රාර්ථනයක්...
Romance...සුන්දර ප්‍රේමයක් සොයා යන අහිංසකයෙකුගේ ප්‍රේමනීය කතාව...
