මගින් බස්සන්න කියපු වෙලේ ඉඳන් අයියා මූන කුණු උන රතු අල ගෙඩියක් වගේ කරගෙන ගෙදර ආවේ.මගින් මාව බස්සන්න කිව්වට බැස්සුවේ නෑ ඉතින්...බැරිවෙලාවත් එහෙම මගින් මාව බැස්සුවනම් ඒ මොහොත අයියට මේ ජීවිතේ කවදාවත් අමතක වෙන එකක් නෑ.දන්නේ නෑ තාම මගේ හැටි.නිමේෂයව කෙලින් ම උන්ගේ ගෙදරින් දැම්මා බඩු ටික ලෑස්ති කරගන්න ඕන කිව්ව නිසා.ඌව දාලා අපිත් ගෙදර ආවා.
" ආ...ආව් අනේ මගේ අත අතාරින්නකෝ."
"කට පියාගෙන වරෙන් සුදූ"
මහීෂ අයියා මාව අතින් ඇදගෙන කාමරේට ගිහින් දොර ලොක් කරා.
"ඇයි දැන් උබ මාත් එක්ක කතා නැත්තේ."
" කතා නැත්තේ කතා කරලා වැඩක් නැති නිසා..වදයක් කිව්වට පස්සේ තව මොනාටද කතා කරලා වදයක් වෙන්න යන්නේ මම..දැන් ඔයාට පුලුවන් අයියේ පාඩුවේ ඉන්න."
" උබට විහිලුවක් වත් තේරෙන්නෙ නැද්ද තරූ"
එහෙම කියපු එයා මගේ කට දෙපැත්තෙන් අල්ලගෙන තද කරා.කොච්චර දඟලලා අයියගේ අත් අයින් කරගන්න හැදුවත් ඒක හරි ගියේ නැති වෙනකොට මගේ ඇස්වලින් කඳුලු ගලාගෙන යන්න ගත්තේ අයියා කම්මුල් අල්ලන් ඉන්න වේදනාවට වඩා හිතේ වේදනාවට .. කවුරු කොච්චර කොහොම විහිලුවට කිව්වත් තමන් ආදරේ කරන කෙනා තමන්ව වදයක් කියලා විහිලුවට කිව්වා උනාට ඒක ඇහෙද්දී පපුවට රිදෙන තරම දන්නේ එහෙම අහපු කෙනෙක් ම විතරයි..ඒ වෙලේ බොරු කේන්තියක් අරං මගින් දාලා යන්න කිව්වේ ඒ වෙලේ අඬන්න බැරි කමට මිසක් ඇත්ත කේන්තියකට නෙමේ..
"ශ්ශ්..ශ්ශ්ශ්... අනේ මැනිකේ රිදුනද..සමාවෙයන් සුදූ...තමුසෙ නැතුව මට ඉන්න බැහැ බං.විහිලුවට කිව්වා උනාට ඒකට මගේ මැනිකගේ හිත රිදුනා කියලා තේරෙන්න මට වෙලා ගියා .. අනේ මට සමාවෙයන් රත්තරනේ."
එහෙම කියපු එයා මාව වඩා ගත්තා වෙනකොට මම පොඩි එකෙක් වගේ එයාගේ කරේ එල්ලිලා හිටියා වචනයක්වත් නොකියා.එයා මාව පුංචි බබෙක් වගේ නලවන්න ගද්දී එයාගේ උරහිස් දිගේ ගලාගෙන මගේ කඳුලු නිමාවක් දැක්කේ කටකොනින් ඇඳුනු පුංචි හිනාවක් වගේම චූටිම චූටි කෙඳිරියකුත් එක්ක.නැ නෑ වැරදි දෙයක් නෙමෙ ඉතින් එයා මගේ බෙල්ල කිස් කරා ඒකයි. හපලා කෑවා කිව්වොත් හරි ඉතින්.( අනේ අනේ මගේ වල් වැදුනු සූකිරි බටිලි ගැන්සිය. තවුසෙලා වෙන දෙයක් හිතුවා නේද.වල් කොම්ලෝ කෙම්ලෝ ටික..හුම්ක්)
YOU ARE READING
🌼..ප්‍රාර්ථනා නිමා නොවේ..🌼
Romance🌼සුන්දර ප්‍රේමයක් සොයා යන අහිංසකයෙකුගේ ප්‍රේමනීය කතාව🌼
