🌼..ප්‍රාර්ථනා නිමා නොවේ..🌼

Part 41

"කට්ටියම යමුද ඒනම්. තවනම් පරක්කු වෙන්න බෑ.."

යන්න හදපු නිසා අම්මා දීපි පොඩි උරේ පස්සෙ බලනවා කියලා හිතාගෙන කරේ තිබුන සයිඩ් බෑග් එකට දාගත්තා..එක කාර් එකක් මහිෂ අයිය ඩ්‍රයිව් කරා . මායි නිමේෂුයි ඒ කාර් එකේම පිටිපස්සේ සීට් එකේ ආවා. අනිත් කාර් එකේ අම්මයි අක්කයි නීමේෂ් ගේ අම්මයි මල්ලියි බැගේජ් ටිකයි දාගෙන ආවා. එක කාර් එකක් මදි බඩුයි කට්ටියවයි දාගෙන යන්න. ඒකයි කාර් දෙකක ගියේ.

" අපෝ....අඬන්න එපා කෙල්ලෙ... ඔය ලස්සන මූන කැතවෙයි.."

" තමුසෙට මේකත් විහිලුද සුදු මහත්තයා"

අපි චෙක් වෙලා යාපෝර්ට් එකේ වීදුරුවෙන් අනක් පැත්තට යන්න යද්දි අපේ අම්මලා අඬන්න තියාගත්තනෙ ඉතින්...දුකයි තමා ඒත් ඉතින් මොනා කරන්නද..

දුකින් උනත් අපි පවුලේ අයගෙන් සමු ගත්තා.. බෑගේජ් ඔක්කොම චෙකප් වලට දාලා සේරම ඉවර උනාට පස්සේ අපි පුංචි බඩගින්නට බඩ පැලෙන්න කන්න ගියත් ඒවගෙ ගාන දැක්කම පුංචි බඩගින්න කිව්වා බඩගිනි නෑ කියලා.ඒ නිසා නොකා හිටියා..

" මේවගේ ගනන් නේද ඒයි..."

" ඒකනේ... වේල් තුනම මේක ඇතුලෙන් කෑවොත් නැතිබංගස්තාන වෙනවා... ලංකාවට කෑම හිඟයක්ද මංදා"

" මුන් රත්තරං දාලද කොහෙද මේවා හදන්නේ..ඒකයි ගනන්"

පොඩ්ඩක් කැරකි කැරකි යන එන ප්ලේන් දිහා බල බල ඉඳලා තුන් දෙනාම ප්ලෙන් එක ඇතුලට ඇතුල් උනා...
ෆ්ලයිට් එක පිටත් වෙනකන් ම පැස්බරෙක් කෝල් කර කර නිමේෂයට උපදෙස් දෙනවා අරක කරපන් මේක කරන්න එපා නොදන්න තැන් වල යන්න එපා තරුයි මහියයි එක්කම ඉන්න බක පණ්ඩිත වැඩ කරන්න එපා කිය කිය..
පුහ්...ඔච්චර උපදෙස් දෙන්නේ මීට කලින් අපි ප්ලේන් එකේ ගිහින් නෑ කියලා හිතුවද දන්නෙ නෑ.

ගිහින් නෑ තාමා .. ඒක වෙනම කතාවක්නේ . අම්මපා ගිය ගමන් මන් ඕකගෙ පිහාට්ටෙන් පිහාට්ට ගලෝනවා . මෙච්චර කල් ඕකා
මට කෝල් අරන් ලොකු ලොකු පාට් දැම්මා මගේ වැරදි ගොන් වැඩ ඔක්කොම මහිෂ අයියට කියනවා කියලා.. මොකද ඉතින් නිමේෂයා හැමදේම උගේ වෙන්ඩ හබී ට කියනවා. අපි දෙන්නා ඉස්කෝලෙදි පවා කරන ගොන් වැඩ ඔක්කොම කියනවා . ඌම කියලා ඌම බැනුම් අහලා පස්සේ මටත් බැනුම් අස්සනවා ඒ පැස්බරාගෙන්..ගිහින් දානවා ඕකගේ බෙල්ලට සමනල ගැටේ.. දන්නේ නෑ මේ තරූගේ හැටි. ඉඳාම්කෝ එනකන්..