"මැනික කෝ එන්න."
" අනේ මාව වැටුනොත්"
"අයියා අල්ලන්නේ ඉන්නේ ඔයා බය නැතුව පනින්න....අයියා අල්ලගන්නම්"
සෑහෙන දුරක් ඇවිදන් එද්දි අපිට හම්බුනේ අඩි 6ක් විත උස වලක් වගේ තැනක්. ඉස්සරහට යන්න නම් එතනින් පහලට බහින්න ඕනේ. වහින නිසා වතුරට ලෙස්සනවා. අයියා තාම මගේ අතින් අල්ලගෙන . ඉතින් මම අයියාගේ ඇඟට පනිනවත් එක්කම අයියා මාව වඩාත්තා.
"මේ ඔයාට කොයින්ද ඔච්චර හයියක්.......වෙද පප්පාගේ අරිශ්ටෙවත් බිව්වද?"
"උබව අල්ලගන්න අරිශ්ටේ බොන්න ඕනෙ නෑ. 5 වසරේ පොඩි එකෙක්ට උනත් උබව වඩා ගන්න පුලුවන්නේ. හූනු පැටියා වගේ නිකන් ඔයා."
"අනේ මේ...... එන්න එපා මා වැනි උදාර කොල්ලෙක්ට අපහාස කරන්න හරිත."
" උපහාසයට නොව අපහාසයට පමනි"
"ඒක මිසක්............... ඈ මොකක් .... අපහාසයටද කිව්වේ...... අයියේ තමුසෙට මම...."
"ආව් ආව් බං...රිදෙනවා..අතෑරපන් මැනික..."
එනවා මෙතන මට අපහාස කරන්න. මම අයියාගේ බෙල්ල ගාවින්ම සීරුවා නියපොතු පාරවල් හිටින්නම.
"ඕහොම ඉන්න ඉතින්........ අයියා එනකම්"
"මට බෑ. තමුසෙට ඕනෙනම් එනවා "
බෙල්ල සූරලා අයියාව දාලා මම ඉස්සරහට ඇවිදන් ගියා.තව සෑහෙන දුරක් යන්න තියෙනවා වගේ....
"ඒ හිමින් යනවාකෝ"
අයියා දුවන් ඇවිත් මාව පිටිපස්සෙන් බදාගත්තා. අනිත් කට්ටියම අපිට ඉස්සරහින් යන නිසා හොඳයි ඉතින්. ඒකයි මේකා මෙච්චර උඩ පයින්නේ මං ගාව හුරතල් වෙන්න.
"අහකට වෙන්නකො අයියේ.........."
"බෑ සීතලයි මට....මැනික ගාව තුරුල්වෙලා ඉන්න ඕනේ..."
"ඇයි මං ගාව?"
"ඇයි ඔයා කැමතිද මම වෙන කෙනෙක් ට තුරුල් වෙනවට"
හිතේ ඇති වෙන එකෙක් ට තුරුල් වෙන්න ගං කබර හිකනල් හෝර්ටන් ගෝනා.
"ආ අර ඉන්නේ ඔයාගේ පව්ලෙ කට්ටිය ...... කැමති කෙනෙක් ගාවට ගිහින් තුරුල් වෙන්න ... මට කිසී ප්රශ්නයක් නෑ"
YOU ARE READING
🌼..ප්රාර්ථනා නිමා නොවේ..🌼
Romance🌼සුන්දර ප්රේමයක් සොයා යන අහිංසකයෙකුගේ ප්රේමනීය කතාව🌼