Büyük bir holding iş sahibi Pars Aras. Ve en alt rütbede çalışan onun güzeller güzeli küçük kızı Lidya Özer.
X Gerçek baba kız hikayesi değildir!
X Yaşı küçükler için uygun değildir.!
Keyifler on üzerinden kaç? Yorumlarda buluşalım...
İyi okumalar dilerim...
🎀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4 Ay Sonra;
Bir kez daha ofladım yerimde. Pars bilgisayara gömülmüş işlerini hallediyordu. Ben televizyon başında boş boş kanal değiştiriyordum. Yapacak bir şeyim kalmamıştı.
Yarım kalan kitabımı bitirmiş ve boşluğa düşmüştüm. Nasıl olurda adam ölebilirdi? Acımasızlıktı bu! Kendi kendime bir örgüt kurup isyan bayrağı çekmiştim.
Pars bile izin vermişti örgütüme. Kimse karışamazdı bundan sonra bana!
Bir kez daha ofladım. Örgütüme üyeler lazımdı.
"L.A. örgütüme üye olmak ister misin?" dediğimde kaşını kadırıp bana baktı.
"Olur güzelim. Şartların neler?" Düşündüm biraz.
"Kitaplardaki olumsuz durumlarda itiraz edip kırmızı bayrak çekeceğiz... Başka şeyler de olacak tabii."
"Aşkım kitabı unutsan mı artık? Bak gözlerin hala kızarık..." evet kitabın sonunda ağlamıştım. Hormonlardan kaynaklıydı tabii, ben çabuk üzülen biri miydim hiç?
"Unutamıyorum!" dedim burnumu çekerken. "Adamı sırtından bıcakladılar! Öldü o yüzden! Ne kadar acımıştır canı, kim bilir?"
"Güzelim..." dedi halime üzülürken dudakları masum bir gülümsemeyle kıvrılmıştı. "Bu kadar empati yapmasan mı? Karakter gerçek bile değildi?" Ne?! Bunu bu kadar kolay nasıl söyleyebilirsiniz kocam bey?
"O zaman işini bırak, unuttur bana..." dudağımı büzüp ona baktığımda bilgisayar ekranını kapatıp bana döndü.
"Benim kızım sıkılmış mı?"
"Hemde çok!" dediğimde bana yaklaştı. Dudakları keyifle kıvrılmıştı. Ona uzanıp dudaklarına kapanacağım sırada koltuktan ayağa kalktı.
"Yemek hazırlayalım o halde? Açıkmışsındır sende..." hayır ya, hayır!
"Pars gibi olma..." ayaklanıp kocamın yanına gittiğimde karnıma gitti elim. Yaklaşık dokuz aylık olmuştu. Artık onu hissediyor olmak çok hoşuma gidiyordu. Arada tekmeler atıyor ve kıpırdanıyordu.
Annesinin yakışıklı prensi... Annesine kendisini hatırlatmadan edemiyordu.
"Ne yemek istersiniz bakalım?" Pars dolaba göz gezdirirken sandalyeye oturdum.
