Büyük bir holding iş sahibi Pars Aras. Ve en alt rütbede çalışan onun güzeller güzeli küçük kızı Lidya Özer.
X Gerçek baba kız hikayesi değildir!
X Yaşı küçükler için uygun değildir.!
Seelaaamm yeni bir bölümle daha sizlerleyim. Keyifler on üzerinden kaç??
Bölüm içinde +18 sahneler barındırmaktadır. Yaşı küçükler için uygun değildir.
Yorumları okumayı çok seviyorum bu yüzden bol bol yorumlar belirtmeyi ve küçük yıldızı aydınlatmayı unutmayalım.
Hazırsak, iyi okumalar dilerim ;)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Emin misin bebeğim?" dediğinde gayet emin olarak başımı salladım.
"Evet, bunu istiyorum." Bakışları düşerken beni ikna edemeyişinin yenilgisi vardı yüzünde.
"Peki o halde, gidelim." dedi isteksizce yataktan doğrulurken, işe gitmek istediğimi yaklaşık üç gündür belirtiyordum fakat asla kabul etmiyordu. Kendisinin bile çalışmadığını söyleyip, benim şirkette işim olmadığını belirtiyordu.
Ama artık yeterdi!
Oldukça çok tatil yapmıştım. Şimdi çalışmaya dönmeliydim. Ve dönecektim de...
Yataktan doğrulduğumda gözleri beni tedirgince süzüyordu. Ona hamile olduğumu söylediğimden beri her hareketime müdahale ediyordu. Koltuktan kalkacağım sırada koluma giriyor ve ayağa kalkmama yardım ediyordu mesela. Yada yere düşen tokamı alacağım sırada eğilip kendi alıyor ve eğilmeme müsade etmiyordu. Bahçede piknik yapmak istediğimde üşümeyeyim diye üzerime montumu giydiriyordu. Üstelik hava otuz dereceyken...
Nihayet onu sağlıklı olduğuma ikna edebilmiştim. Üç haftalık hamile olmak, bir çok sorumluluk getiriyormuş anlaşılan. Çünkü Pars bana çoğu şeyi yasaklamıştı.
Abur cuburu bile!
Odama adımladığımda dolabımın kapağını açacağım sırada aynadaki yansımama takıldı gözüm. Örgülü saçlarım omuzlarımdan aşağı düşüyordu. Yeşil gözlerimi kapatmaya yeltenen siyah perçemlerim, yüzümü daha hoş gösteriyordu. Kaküllerim uzamışlardı...
Elim karnıma gittiğinde bebeğime dokunuyormuşçasına okşadım onu. Şimdi kucağımda olsa neler yapardım, hayali bile güzeldi.
Kapıdan Pars gözüktüğünde aynamın yansımasından ona baktım. Gözleri karnımdaki elime kaydığında yavaşça yanıma geldi. Arkamdan bana sarıldığında sırtımı onun göğüsüne yaslamıştım. Onun eli karnımı bulduğunda kokusunu yakından içime çektim. Onun dokunuşlarıyla huzurla kapattım gözlerimi. O bana ne zaman dokunsa zaten kalbim huzur buluyor, bedenim güvenle uyuşuyordu...
"Gitmeni istemiyorum, içimde kötü bir his var." dediğinde başımı salladım gözlerim hala kapalıyken.
"Bir bir sebep değil ama. Bak biz iyiyiz ve iş yerinde zaten yorulmuyorum. Sadece masamda oturuyorum hatırladın mı?" dediğimde huzursuzlukla nefesini verdi.
