Büyük bir holding iş sahibi Pars Aras. Ve en alt rütbede çalışan onun güzeller güzeli küçük kızı Lidya Özer.
X Gerçek baba kız hikayesi değildir!
X Yaşı küçükler için uygun değildir.!
Merhaba, pek mutlu bir haftada değiliz bu yüzden keyifler nasıl diye sormayacağım. Ama şunu söylemek isterim ki, şiddet türlerini ve tacizleri normalleştirilmesine izin vermeyelim. Eğer bir kadın olarak taciz ediliyorsak, yada şiddet görüyorsak sessiz kalmayalım. Bilelim ki, eğer bize yaptıysa bir başkasına yapılma ihtimali de var. Babamız, abimiz, kardeşimiz, eski sevgilimiz yada sevgilimiz, nişanlımız, kocamız fark etmez. Kadınlar değerlidir ve hep öyle de kalmaya devam edecek. Lütfen birbirimizi koruyalım, çünkü sadece biz bize yeteriz... 🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
FİNALE SON 1
Bölüm +18 sahneler barındırmaktadır. Yaşı küçükler için uygun değildir.
🎀
Aldığım nefes, dokunduğum sıcak ten ve sessizlik...
Bunlar hayatın bana sunduğu ikinci seçeneklerdi. Ve o gece hayata tutunup ikinci şansı istemiştim. Neler olacağını bilmeyerek, belki de eski hayatıma devam edemeyeceğimi bilerek...
İsteğim kabul edilmişti. Hayatıma Pars gibi muhteşem bir adam girmişti. Ben sadece onunla iyileşmeye başlamış ve sadece onunla bir aile olabilmiştim. Birbirimizin yapboz parçaları gibi uyuşmuş birbirimize. Şimdi ise diğer parçalarda eklenmiş, resim kusursuz bir hal almıştı.
Bunu ona borçluydum.
Tabii eğer hala ona borçlu olduğumu duysa bana bir ton kızabilirdi. Sadece bir kez imada bulunduğımda bana "çocuklarımızı bize verdiğin için, veremeseydin bile borclu kalan taraf ben olurdum. Sana o kadar aşığım ki..." demişti. Ona inanıyordum. Bizi ilaçlar yada büyümek iğileştirmemişti. Bizi bir olduğumuz sevgimiz iyileştirebilmişti. Bir bakıma her şeyimiz karşılıklı hale gelmişti. Ne kadar borçsuz taraf olmadığımı bilsem de, bir tarafım hep öyle hissediyordu.
Cam manzaramızdan odaya vuran ışıklara baktım. Sabah olmuştu. Beni kolları arasında tutan kocamın hemen yanındaydım. Bu mükemmel bir histi. Sakin bir gün başlangıcı çin bir işaret gibiydi. Huzurlu ve sessiz-
O anda kapımız sertçe açıldığında Pars irkilerek uyandığında bende yerimden doğrularak kapıya baktım.
"Babacığım dünaydın!!" Hera Asta'nın gür sesi sabah neşemiz olurken Pars endişesini gizleyerek gülümsedi.
"Günaydın bebeğim..." kollarını açtığında Hera koşarak yatağa çıktı ve babasının kollarına girdi. Pars başını yastığa bırakıp kızımızın başına bir öpücük bırakırken gözlerini tekrar kapatmıştı.
"Hera neden bağırıyorsun? Biz daha uyanmamıştık! Uyanmadığımız için sabah olmamıştı!" Azer çatık kaşlarıyla kapının eşiğinde durduğunda kollarımı açıp yanıma gelmesini bekledim. Zaten minik adımlarıyla yanıma gelip benim kollarımın arasındaki yerini almıştı. Onun yumuşak saçlarını okşayıp başına bir öpücük bıraktığımda kollarını bana sardı.
