Büyük bir holding iş sahibi Pars Aras. Ve en alt rütbede çalışan onun güzeller güzeli küçük kızı Lidya Özer.
X Gerçek baba kız hikayesi değildir!
X Yaşı küçükler için uygun değildir.!
Sizler için yeni bir bölüm hazırlayıp arayı uzatmadan yayınlamak istedim. Yorumları heyecanla bekliyor olacağım...
(Nadiren uyarı vermeyeceğim bölümlerden biri djdjdjn)
Şimdiden iyi okumalar diliyorum, seviliyorsunuz <3
🎀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Lidya" diye fısıldadı sesi. Uykulu gözlerimi kıpıştırarak açtım zorla. Yüzü yüzüme yakınken, beni uyandıranın o olmasını sorun etmeyerek bantım ona. Yüzümde benden habersiz genişleyen gülümsemem hakimdi. Kalbim, onu tanıdığı an zaten tüm güzel hisleri yerleştirmeye başlıyordu tek tek.
"Uyan bebeğim." Gözlerimi açıp ona baktığımda elindeki küçük pembe pastaya baktım. Kenarlarında siyah kurdele deseni vardı ve üzerinde küçük çilekleri vardı. Ve yanan bir mum.
"Bu- bu ne?" Yüzünde bir gülümseme oluştu.
"İyi ki doğdun bebeğim. İyi ki varsın, iyi ki benimlesin..." gözlerim mutluluktan dolmaya başlarken hayranlıkla ona baktım. Duvardaki saat gece üç'ü gösteriyordu. Gece boyunca uyumamışa benziyordu. Benim için hazırlanmış, hazırlamış ve benim için bu gece buradaydı. İlk doğum günümü unutmamıştı.
"Benim için mi?" Sesim titrerken ilk defa bu kadar duygusaldım. Yirmi bir yaşıma gelene kadar ki hayatımın ilk doğum günü süprizim Pars'a aitti.
"Seni gece uyandırmaktan hoşlanmıyorum ama benim kızım gece doğmuş. Ne yapabilirim ki?" Burnumu çekerek güldüğümde gülümsemesi yüzünde büyüdü.
"Dilek tut hadi." Böyle bir süprizi benim için yapan adam içindi sevgim. Beni böylesine seven adam içindi tüm dileklerim. Başka bir şeye ihtiyacım yoktu. Başka birine ihtiyacım yoktu.
Zaten başka ne dileyebilirdim ki...
Mumu üflediğimde Pars uzanıp yanağıma uzun sevgi dolu bir öpücük bıraktı. "En güzel yaşlara bi'tanem." Pastayı kenara bıraktığında uzanıp ona sarıldım sıkı sıkı.
"Öyle muhteşemsin ki!" dediğimde o da beni kendisine çekti. "Öyle muhteşemsin ki..." dediğinde göz yaşlarım yanaklarımdan akıp onun omzuna düşmüştü.
O gece tek bir dilek dilemiş ve Pars'tan önce ölmeyi dilemiştim. Onun hayatımdan asla çıkmamasını, gerekirse ondan önce yok olmayı dilemiştim.
