SOYSUZ

3-Acı Ölüm

MULTİMEDYA:Ruhsuz kraliçe Helen cenaza kıyafeti
Saraya matem hakimdi.Theodora kraliçe yırtınıyordu.Aynı gün oğlu sürülmüş,aşkı ölmüştü.Evet kral Pablo bugün hayata gözlerini kapatmıştı.Helen kraliçe ağlamıyordu.Artık büyük kraliçe oydu.Timsah gözyaşı döküyordu bazen.Oğlunun tahta çıkışını görecekti.Prenses Isabel ise ağlamaktan şiş gözleriyle yatağına yattı.Katılmayacaktı cenazeye.Gallert ise cenazede fena olmuştu.Cenaze toprağa konurken,Thedora saraya girdi.Odasına kapattı kendini.Kralın ona armağan ettiği elbisesini çıkardı sandıktan.Elbiseyi giydi.Bu elbiseyle doğurmuştu oğlunu.Harry'sini.Gözlerinden akan yaşın haddi hesabı yoktu.Pablo'yu o sevmişti.Helen ise hırsıyla taht için uğraşmıştı.Helen koyu siyah saçları kahverengi gözleriyle bir siyah elması andırıyordu.Helen'in tek isteği,gayesi taçtı,tahttı.Gözlerini bürüyen taht sevdası onu ele geçirmişti.Kimseyi sevmezdi.Ruhsuz Kraliçe Helen derleri ona.Bu duygusuz kadın Pablo'yu zerre sevmedi.Ölümünü bekledi hatta.Ya Thedora?Thedora öyle miydi?O aşıktı kralına.Kral Pablo yoksul bir çiftçi olsaydı aynı aşkı duyacaktı.Dük Leron"Thedora,taç töreni zamanı."dedi.Kraliçe kalktı.Baş köşede yerini alan Ruhsuz Helen yüzündeki mutlu ifadeyle izliyordu cümbüş.Cam bir kutu içinde koca kral tacı getirildi.Dükler,vezirler ağzının suyuyla izliyordu.Anons ile prenses Gallert geldi.Yaşlı adam"Seni Drawniya'nın yeni kralı ilan ediyorum!"diye bağırdı.Birden"Yeni kral çok yaşa!"bağırışları doldurdu meydanı."Bazılarıysa"Zalim kral!"diye protesto ediyordu.Zrodiana törende etraf temizliyordu.Isabel oraya koyu mor elbisesi ile geldi.Ruhsuz
Helen'in yanına oturdu."Prensesim hoşgeldin."dedim.İsabel şımarık bir gülümseme attı ve"Kraliçem,ağabeyim ülkenin yeni sahibi oldu.Gözleri mosmor kenarda oturan Thedora onlara kinci bakışlar atarken Isabel ve Helen ona gülüyorlardı.Helen saçları dağınıktı.Zrodiana sarayda yanlız sayılırdı.Kralın odasına girdi gizlice bu odaya korkak adımlarla girdi.Ömründe gördüğü en büyük odaydı bu oda."Vay canına"dedi istemeden.Burada daha fazla vakit geçirmek isterdi.Köhne köle odasına dönmek kötüydü.Annesini düşündü.Babasını.Ne zaman aklına gelse kalbi acıyordu sanki.İnanılmaz yorgundu.Gözleri kapandı.