Ertesi sabah Emma ölüm haberini bekliyordu.Gallert gece boyu uyumadı.Başında oturup ağlıyordu çaresizce."Uyan artık kraliçem."dedi.Sonra ellerini kaldırıp"Ey Allah'ım koru onları."diye yalvardı.
Bebeğini taşıyordu bu kadın.Dünden beri George de huzursuzdu.Ağlıyordu.Anlamış gibiydi küçük kardeşinin ölüm döşeğinde olmasını.Ölmek üzereydi Zrodiana.Thedora Helen ve de Emma ile oturuyorlardı.Loura'da onlarla gelmişti.Helen"Hazır edin kendinizi."dedi."Gelinim ölüyor.Kızım da gitti."dedi biraz yaşaran gözleriyle.
"Metin olun kraliçem.Ben diyorum ki,tabut mezar hazır edilsin."diyorken Thedora"Siz ne diyorsunuz hanımlar?Bu latife mi?Zrodiana öldü mü ki?"dedi."Neredeyse."dedi mutlu çıkmaması adına uğraşan Emma."Öyle demeyin.Saçmalamayın.Zrodiana henüz can vermedi."dedi.
Toplantı iptal edilince Jeff ve devlat adamı Henry konuştular.Jeff"Kral kendini işe vermiyor."dedi.Dün plan ettiğimiz sefere bu akşam çıkacağız.Ona bile izin vermedi.Ertelimişiz."dedi.Henry sinirle"Haklısın,cidden çok kötü.Sefer öncesi son hazırlık bile olmadı."dedi.
Zrodiana korku travması geçirdiğinden kalbi zor atıyordu.Hekimler umutsuzdu.Odasında uyurken gözlerini ani halde açtı.Yanında Clara ve Bella vardı."Kraliçe uyandı diye bağırmasıyla odaya Gallert girdi.Gallert başına oturup,gözlerine baktı.Mutluluktan ağlıyordu."Gallert'ım..."dedi Zrodiana.Gözleri biraz açıktı.Gallert"Zrodiana söyle kim yaptı sana bunu onun kanını akıtayım"dedi.Zrodiana"Görmedim.Zaten çok az hatırlıyorum Gallert çok az."dedi.
"Elime geçetse derisini yüzer saray koridoruna astırırım!"dedi."Sakin ol biraz."dedi Zrodiana."Hekim gelsin!"deyince içeri bir kadın girdi.Yarım saat kadar süren bir muayeneden sonra,Zrodiana"Yaşıyor değil mi?"dedi korkuyla."Yaşıyor kraliçem.Az kala ölüyormuş...Allah korusun."dedi.Zrodiana kahkahalar attı."Şükürler olsun!"dedi.
Daha sonra Emma aldı haberi.Malard"Köle hala yaşıyor.Bebek de."dedi.Emma sinirle ayağa kalktı."Bu kadın kedi gibi."dedi öfkeyle.Kızına sarılıp ağladı bir süre.Hıçkırarak zoraki bir halde şöyle konuştu."Loura'm sen olmasan ne yapardım?Bak Allah canını almadı soysuz kölenin.Almadı lakin olsun.Daha düşüneceğim ben.Üvey annenin Allah canını alana dek karabasanı olacağım.Seni üvey evlat etmeeem"dedi.
4 ay sonra
Doğum yaklaşıyor,sancı ve kusmalar artıyordu.Zrodiana güm geçtikçe büyüyen yavrusunu okşadı.Karnını.Bu sıralar,epey ihmal ettiği George ayağının dibinde oynuyordu.
Gallert geldi."Kraliçe!"dedi."Hoşgeldin kral..."dedi Zrodiana.Sarıldıktan sonra yanına oturdu.Bir süre konuşacakları.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOYSUZ
Ficción históricaBen Zrodiana.Drawniya'nın büyük İmparatoriçesi.Güzelliği dillere dolanmış bir kadın.Zavallı bir köle.Annesinden koparılan 14 yaşında bir yavru.Küçük yaşında çocuk doğuran bir anne.Kral Gallert'ın aşkı,Emma'nın tehlikeli düşmanı.Buz gözlü,sarışın kuğ...