"Sen ne diyorsun,kimsin sen?"diye sordu Poly.Kraliçenin ziyaretçisi,onu korkutuyordu.Kraliçe buz gibi sesiyle,"Kimsin sen?"dedi.Kalbinin hızlı attığını hissediyordu.Adam kukuletasını çıkarttı."Sör Tranton?"dedi Zrodiana.Eskiden saraydaydı bu adam.Anımsadı onu.Sör hatırladıģından derbederdi.Sakalları uzamış,saçının rengi biraz solmuştu.Oysa eskiden sarayda kalırken,sör oldukça neşeli ve güçlü bir adamdı.
Saraydan niye gittiğini hatırlamaya çalıştı.Bir kabahati olmalı idi.Sör,"Özel konuşmak istiyorum majesteleri."dedi kraliçeye.Poly'ye bakarak."Poly sen çık,herkes çıksın."dedi.Sesi kendinden emin çıkmıştı.Yıllar önce bir köylü kızıydı.Emir vereceği aklına hiç gelmezdi.
"Ne istiyorsunuz sör?"dedi kraliçe.Mor elbisesini düzeltirken."Demek beni tanıdınız leydi Zrodiana,"dedi adam alaycı bir ifadeyle.Bunu beklemiyordu,bu alaycı sesi.Umursamaz tavırlarını da beklemiyordu.Sörler kraliyet üyelerine karşı her zaman abartı bir nezaketle yaklaşırdı.
"Kraliçe Emma'dan intikam almak istediğinizi biliyorum."dedi sör.Doğruydu. İntikam almak istiyordu.Yıllar önce,o felakette sığındığı köyde doğurduğu oğlu prens Dan'i Emma ve kraliçe Helen'in öldürdüģünü biliyordu.O günleri hatırlamak istemedi ama maalesef anımsıyordu.Hepsi bir plandı,kraliçe Helen ve Emma anlaşıp,bir hizmetkâr kız ve ağaçların arasına gizledikleri okçuları ayarlamışlardı.
Hizmetçi olup bitenden haberdardı.Çocuğu annesinden gezdirme bahanesiyle alıp,ağaçların arasına götürmüştü.Okçular da iyi iş çıkarmışlardı işin doğrusu.Oracıkta vurmuşlardı küçük prensini.
Haber kraliçeye ulaşınca,kadın kahrolmuştu.O anı hatırladı gözlerini kapatarak."Nasıl olur?"diye bağırmıştı.Sonra da ağlamıştı uzun uzun.Oğlunu kaybetmiş bir anneydi artık. Evladının acısı kalbine hançer olmuştu adeta.
"Beni saraya aldırırsanız,size yardım ederim.Prensiniz Dan'i Emma'nın öldürdüğü dedikodusu yayıldı.Onun intikamını alabiliriz.Kraliçenin sonunu beraber getirebilmek için,birbirimize yardım edebiliriz."dedi ciddiyetle.
"Bunu neden yapıyorsun sör?"
"Saraydan neden ayrıldığımı unuttunuz herhalde leydim" son derece iğneleyici bir sesle konuşuyordu sör Tranton. "Haklısınız,"dedi kraliçe.Adam "Yıllar önce..."duraksadı ve uzaklara baktı."Kraliçe karımı öldürdü.Sırf ona itaat...etmediği için.Ben-bende saraydan kaçtım.Ayrıldım,karımın katilinden kaçtım.Sonra fark ettim ki,sevgilim leydi Elenoura'nın intikamını almalıydım.Bana bir tek...bir tek siz yardım edersiniz.Kraliçe ikimizden de can aldı."
Bu fikir aklına yatmıştı."Savaş tüm hızıyla sürüyor Zrodiana," diye düşündü kendi kendine. "Ama yanında yeni biri daha var. Kılıcını kuşan."
Bu bölüm biraz kısa oldu o yüzden kısa bölüm yazdım.Sizleri çok,çok seviyorum.Umarım hikayenin gidişatını beğeniyorsunuzdur. Ben emek sarfetmeye çalışıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOYSUZ
Ficção HistóricaBen Zrodiana.Drawniya'nın büyük İmparatoriçesi.Güzelliği dillere dolanmış bir kadın.Zavallı bir köle.Annesinden koparılan 14 yaşında bir yavru.Küçük yaşında çocuk doğuran bir anne.Kral Gallert'ın aşkı,Emma'nın tehlikeli düşmanı.Buz gözlü,sarışın kuğ...