SOYSUZ

45-Dönüş

Üç günün Sonunda

İhtiyar kadın,"Doğdu!"diye bağırdı.Drawniya'nın kraliçesi k- oskoca Zrodiana'nın bebeği olan prens,bu köylü kadının eline doģmuştu.Bitkinlikle"Bebeģi verin!"diye bağırdı.Bu köy ne kral biliyordu,ne kraliçe...

Zira onu ve çocuklarını tanımamışlar idi bunlar.Bu insanlar,dış dünyaya tamamen kapalı minicik bir orman köylüleriydi ama Zrodiana bu yerde,kalbi temiz insanlar ile bir olmanın güzelliğini hatırlıyor idi.

Oğluna zarar verecekleri korkusu ile"Nerede,oğlum nerede?"dedi.İhtiyar kadın"Sakin ol."dedi ve küçük prensi kollarına verdi."Ona bir isim gerek."dedi biri,Zrodiana"Ah o kadar güzel insanlarsınız siz.Oğluma sizin adınız verilecek."dedi.

Onu bulan yaşlı adamın adı"Dan" dı."İsmi Dan."dedi kraliçe.Dan'la yola çıkmanın zamanıydı artık."Beni kraliyet sarayına göturebilir misin,Dan?"dedi kraliçe.Yaşlı adam,"Hayır ama ana yola çıkarız."dedi adam."Sana ve bebeklerine bir at bağış edebiliriz,ister miydiniz?" dedi..

"Tabii ki,"dedi Zrodiana yavaşca."Sarayda köleyim."diye yalan attı."Ha,peki.Seni ve çocukları götürebiliriz."dedi.

Onu ve çocukları ana yola çıkardı yaşlı adam.Zrodiana bir atlıyı durdurdu."Saraya sür.Sana altın vereceğiz,"dedi.Atlı adam ona ve yanında ki biri bebek 4 çocuka bakarak"Sen...Kraliçesin."dedi."İyi bildin.Bizi götürecek misin?"dedi.

Bu sırada saray geçen günlerde Emma'nın egemenliğindeydi.Saray işleriyle ve kraliçenin devlet işleriyle o itinayla ilgileniyordu.İçinde mutluluk vardı.Minik Rans'ı yeni yürümeye başlıyordu.

Kral babası onunla pek ilgilenmiyordu.Oğlan,annesiyle büyümüştü.Bu yüzden hep onun la yürüyor idi.Kraliçe o gün yine köleler katında teftiş yapıyor idi.

Kral çok üzgün olsa bile işlerini aksatmıyordu.Yine de yastaydı.O güzel kraliçesini kayıp etmenin o büyük acısyla başbaşa kalmıştı.

Yakında savaşa gideceklerdi.2 sene dönmezlerdi belki.O da unuturdu,o ara kraliçe Zrodiana'sını.O akşam herkes yemek sofrasına oturuverdi.Müzik,kadınlar mutlu mesut şekilde eğleniyor ve yemeklerin tadına bakıyorlar idi.

Leydi Thedora mutsuz bir şekille mırıldanıyordu."Bu iki kötü kadına kaldı,bu koskoca yer!"der gibi bakarak yiyordu etini.

Helen ile Emma koyu bir sohbet ediyorlardı.Devlet adamları Derek,Damon ve Rill de kralla seferle ilgili konuşuyor,sohbet ediyorlar idi.

Tam o anda içeri 4 çocuk ve kapüşonu olan bir genç kadın girdi.En büyük oğlu artık 8 yaşlarına gelmişti,Georg.

Kral Gallert heyecanla haykırdığı an herkes onlara baktı."Bunlar çocuklarım!"dedi.Ama kadının kucağında olan minik bebeğı tanıyamamış idi."Sen kimsin ki?" dedi kapüşon giyen gizemli hanıma.Kadın siyah pelerinin kapüşonunu çıkardı.

Birden kral tahttan kalkıp,herkesin önünde dudaklarını öpüyordu.Kraliçe Emma tek laf edemedi.Lokması genizine takılmıştı.Kusmak üzre gibiydi.

Zrodiana"Bebeğimiz,Dan!"diye bağırıvermişti Zrodiana.Kral müziği devam ettirmesini emir verdi.Kraliçesi oturdu.Ollivia ve kardeşleri de yerlerini aldılar.

Loura ise kıskançca,Ollivia'ya bakakalmış idi.Prens Rans ise oyuna dalmıştı.Birşey oluyor idi ama onun pek umurunda olduğunu söylemeyezdik.

George,annesinin elini tuttu. Emma hizmetçisine"Bu kadın virüs gibi;Margaret.Ne yapalım?"dedi."Merak etmeyiniz kraliçem.Ne olur ise olsun o bu sarayda barınamaz!"dedi.

Zaman ile gece oldu,artık uyuma vaktiydi.Kraliçe yatağına yattı.Yanlarına çocuları dizildi.Kral da yanlarına gelıp yattı.Çocuklar uyuduğu vakitte"Nerede idin,sevdiģim?"dedi Gallert."Ah sevgilim.Buradan uzak bir kabilede bir adam beni buldu yardımcı olarak bizi korudu. Allah beni kollamasa ölürdüm.Sana birsey olmasın dıye korkudan ölüyor idim"