SOYSUZ

53:Leydi ve Kraliçe

"Konuşsana be kadın!Hesap ver kraliçeye!"

Leydi Meryl,kralla yattığı gecenin sabahında,sarayda Zrodiana'nın adamları tarafından kaçırılıp,karşına çıkarılmıştı.Korludan elleri titriyor,ağzından tek bir kelâm çıkmıyordu.

Yavaş yavaş ihtiyarlayan Poly,kadının kafasına vurdu."Ucuz fahişe!Ucuz fahişe!" dedi Zrodiana bağırarak.Meryl'in sesi kısıktı."Majesteleri...Ben birşey yapma-dım."

Tam o anda kral Gallert kapıdan içeri girdi."Ne dönüyor burada Zrodiana?"dedi gürler gibi.Poly'nin rengi attı.Leydi'nin diz çökmüş,kraliçenin önünde böylece ağlamasını nasıl açıklayabilirlerdi krala?

Leydi ise yayvan yayvan gülümsedi."Kralım,beni tehdit ettiler.Kralla beraber olduysan başını keseriz dediler."küçük bir çocuk gibi şikayet ediyorken,eli hala titriyor idi."Haddini aştı ama kralım."dedi Zrodiana."Bana saygısızlık etti."

"Yalan!"diye bağırdı Meryl."Kes sesini,kraliçemize sesini yükseltemezsin."dedi hizmetçi Poly sertçe."Buna inanmıyorum Zrodiana!Bu yaptığın...Bu yaptığın..."sesi iyice alçaldı ve odadan hızla çıkıp gitti.

Zrodiana yere çöktü.Elini kalbine koydu."Lanet olsun.Yakacağız bu fahişeyi Poly,"dedi."Yakacağım,yemin ederim."

****

Prens George ve Rans,artık ikisi de genç oğlanlar oluyorlardı.Rans tahta kılıcıyla,George'a meydan okuyor idi.George sertçe indirdi kılıcı,kraliçe Emma'nın oğluna.

Çocuk,tiz bir çığlık kopardı ve o da elindeki tahta parçasını,ağabeyine savurdu.Emma'da bahçenin onun için hazırlanmış tüllü koltuğa oturuyordu.Gallert'i görünce,"Majesteleri,"diye eğiliverdi önünde.

"Bu akşam yemekte yanıma oturmanı istiyorum,kraliçem."dedi yere bakarak.Emma mutlulukla gülümseyerek,"Emredersiniz kralım.Nasıl isterseniz."dedi neşe dolu bir ses ile.

Sonra oğullarına gitti.Rans'a ve George'a.George'a,"Gel prensim,seninle odamda biraz haritayı inceleyim.Savaş stretajelerimizi konuşalım."dedi.Kalbi kırıktı aslında.Zrodiana'ya.

İnsan bazen acısını saklamak zorunda kalabilir.Tam da o zamanlardan biriydi bu sabah Gallert için.İnsanın kalbi,söz dinlemiyordu.

Emma mutluluğuna gölge düşürmeyen bir acı hissetti.Hep kayırıyordu Gallert,George'u.O ise Rans;o yanlızdı.Güz yaprakları kadar yanlızdı.Emma onu ve Loura'sını tek başına büyütüyordu.

"Ama artık bitti."dedi kendi kendine."Küçük Dan'in öldüğü gibi,kendini beğenmiş James'ten de,George'dan da kurtulup,buraların tek ve büyük kraliçesi olacağım!Seni de bitireceğim,Helen."