57-İsyan

58 3 0
                                    

Babası ve prens George,o gün açacakları savaş hakkında konuştular ve savaşa gitmeye çok heveslenen George,halka seslenişten önce bunu kabul etti.

Zrodiana o gün halka seslenişe çıkmadı.Onun yerine kraliçe Emma çıktı ve oğlu Rans'ı da yanına aldı.Zrodiana ise odasında ağlıyordu."Seni öldüreceğim,Emma."Sevdiği birşeyi kaybetmek,insanda merhemin kapatamayacağı yaralar açardı.

O gün terk edilmiş hissediyordu kraliçe Zrodiana.Dostu Poly geldi yanına.Biraz dolaşmaya çıkmaya karar verdi ve sağ arkasına Poly,sol arkasına başka bir köleyi alıp koridorları güzelliğiyle aydınlatmaya başladı.

Lordların çenesi durmuyordu.Lord Francis"Savaş kabul edilemez,kral çocukça davranıyor!"dese de diğerleri onu susturuyor ve savaşı savunuyordu."Ülkemiz için büyük bir zafer olacak,köle kraliçe ne bilir?"dedi saray görevlilerinden Jason.

Sonunda büyük balkonun perdeleri çekildi,kraliçe Emma,kral Gallert ve prens Rans ve prens George ortaya çıktı.Herkesten şaşkınlık nidaları yükseldi.Kraliçe Zrodiana neredeydi?Kraliçe Emma neden solda değil,kralın yanında sağdaydı?

Birileri hemen,"Kraliçe Emma,kuğu kraliçesinin ipini çekmiş."dedi.Biri,"Olur mu,kuğu kraliçe bir tilkiden bile kurnazdır.Onu kraliçe Emma haklayamaz.Hasta olmuştur mutlaka."

Kral lafa girdi,bu günkü konuşmayı prens George'un yapacağını açıkladı.Prens Rans ona pis ve fesat bakışlar yollarken,'sarı prens'lakaplı prens George lafa girdi."Değerli Drawniya halkı!Bugün burada,benim ve kral babam majesteleri Gallert'ın da onayıyla,
Kral Dornad'in ülkesine savaş ilan ettiğimizi duyurmaktan onur duyarım."

"Yuh!"nidaları yükseldi.Halk bu karara sevinmişe benzemiyordu. Derhal perdeler kapatıldı.Prens George,"Ne oldu baba?"dedi.Kral ise,"Bu sandığımızdan da zor olacak,oğlum."dedi.

Saray ikiye bölünmüştü.Her asker,devlet adamı,hatta uşak ve köleler bile konuşuyordu savaş meselesini.Kraliçe Emma'nın baş adamı olan devlet adamı Jason,Zrodiana'nın karşısına dikildi."Saygıdeğer kraliçem,bugün oğlunuz da destek verdi savaşa."

"Biliyorum."dedi Zrodiana.Biliyordu ve bilmek canını yakıyordu.Oğlu da ihanet ediyordu ona.Yanlış yapıyorlardı."Fakat sataşmalarından mühim işlerim var."

Tam gidiyorken,arkasından konuştu Jason."Bugün gördünüz,kraliçemiz Emma,kocası Gallert'ın yanında durdu.Olması gerektiği gibi,gòzden düşüyorsunuz."Kraliçe Zrodiana ona döndü.Buz gibi gözlerinden buz gibi bir bakış fırlattı.

"Sizin başınız,gövdenizden düşsün istemiyorsanız sözlerinize dikkat edersiniz."

***

Emma'nın kızı Prenses Loura,bahçede yürüyor ve mürebbiyesinin dırdırını dinliyordu.Bu geveze kadın hiç susmaz mıydı?Birden hiç beklemediği birşey oldu ve ağaçtan önlerine bir çocuk düştü.Mürebbiye çığlık attı ve prensesi geri çekti.

Çocuk kedi gibi doğruldu.Üstü başı toz içinde,yeşil gözlü koyu kahverengi saçlı bir çocuktu. "Prensesim,"eğildi."Sen de kimsin,küçük şeytan?"mürebbiye oldu konuşan."Ben Tallon.Seyislerden birinin oğluyum."Mürebbiye,"Ne yapıyo-"derken prenses çocuğun sevimliliğine güldü.

"Merhaba Tallon."dedi elini uzatarak.Küçük,hırslı cadı Loura'nın-ne de olsa Emma'nın kızıydı o-böyle dostça davranması,hemde bir seyis çocuğuna,ilginçti.Mürebbiye,"Elini sıkmayın majesteleri."dedi."Baksansıza,domuz gibi,çamur içinde."

"Babam da hep böyle der."Güldü Tallon.Loura hayatında görmediği sıcak gülümsemeyi görmüştü.Bu sarayda ölümler,korkunç cinayetler ve sahte insanlar görürdü."Öyle mi?Ne hoş."Onu kıskandı.Onun çamurda,yerde yuvarlanmasına izin asla ama asla vermezlerdi.

Mürebbiyesi,"Aptal,karşında bir prenses var.At gibi kişniyorsun."dedi.Prenses,"Biraz sessiz ol,mürebbiye Hampson.Bir şey konuşuyoruz."Azarlanan mürebbiye,"Küçük cadı."diye düşünse de,"Ama efendim..."diye kem küm edebildi.

"Ben prenses Loura,beni tanıyorsun.","Evet."dedi çocuk."Ben Tallon,söylemiştim."
Elini sıktı.

***

O akşam yemekte,herkes sessizce yemek yerken,dışarıdan bir gürültü duyuldu.Muhafızlardan biri kral sofrasına daldı,herkesin meraklı bakışları arasında,"İsyan var efendim!"diye bağırdı.Kapıları tutarak saraya girmenelerini sağlamaya çalışıyorlardı.

Herkes birden ayaklandı.Dışarıdan bir ses geliyordu,"Açlık istemiyoruz!Savaş istemiyoruz!Prens George'a ölüm!Kral Gallert'a ölüm!"

SOYSUZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin