Juul voelde haar hart sneller kloppen toen ze Matthy opnieuw kuste. Dit keer was er een nieuwe intensiteit, een gevoel van avontuur en ontdekking. Hun lippen bewogen zachtjes tegen elkaar, en het voelde alsof de wereld om hen heen even niet bestond. Matthy's hand rustte op haar rug, en langzaam begon hij haar lichaam te verkennen. Zijn aanraking was teder, maar ook enigszins nieuwsgierig, alsof hij elke beweging zorgvuldig afwoog.
"Hmm... is dit oké?" fluisterde hij, terwijl hij zijn hand voorzichtig onder haar shirt liet glijden.
Juul knikte zachtjes, een lichte huivering over haar huid voelend terwijl zijn hand hoger gleed. Matthy's vingers rustten even op haar ribben, en vervolgens schoof hij langzaam verder omhoog. Toen zijn hand uiteindelijk op haar borsten rustte, voelde Juul weer die vreemde, aangename tinteling in haar onderbuik en tussen haar benen. Het was een nieuw soort gevoel, iets wat ze nog nooit eerder had ervaren, en hoewel het haar licht zenuwachtig maakte, voelde het tegelijkertijd opwindend.
Ze voelde zich veilig bij Matthy. Ze wist dat hij haar nooit pijn zou doen en dat hij haar grenzen zou respecteren. Maar terwijl ze daar samen zaten, voelde ze ook een groeiend verlangen om deze nieuwe ervaringen met hem te delen, om samen deze onbekende weg te verkennen.
Juul durfde ook een stap verder te gaan en liet haar handen over Matthy's borst glijden. Zijn huid voelde warm aan onder haar vingers, en terwijl ze hem voorzichtig aanraakte, merkte ze plotseling een lichte deuk in zijn borstkast. Het was haar nooit eerder opgevallen, en ze fronste lichtjes, nieuwsgierig naar wat het kon zijn.
"Matthy, wat is dit?" vroeg ze zachtjes, haar vingers nog steeds rustend op het deukje.
Matthy glimlachte een beetje verlegen, alsof hij zich een moment onzeker voelde over zijn lichaam. "Ik ben geboren met een ingedeukte borstkast," legde hij uit. "Het heet pectus excavatum. Het is niets ernstigs, maar het ziet er gewoon een beetje anders uit." Hij keek haar even aan, zijn ogen zoekend naar een teken van hoe ze erop zou reageren. "Wil je het zien?"
Juul knikte nieuwsgierig, en Matthy trok zijn shirt over zijn hoofd. Voor haar stond hij daar, met zijn blote bovenlichaam, het deukje in zijn borstkast zichtbaar, maar voor haar was het gewoon een deel van wie hij was. Ze keek er even naar, toen gleed haar blik terug naar zijn ogen.
"Het maakt je uniek," zei ze zachtjes, terwijl ze haar hand voorzichtig over het deukje liet glijden, alsof ze hem wilde geruststellen.
Matthy glimlachte opgelucht. "Dank je," fluisterde hij, zich meer op zijn gemak voelend dan ooit tevoren. Juul voelde een warme gloed in haar borst, en met een klein gebaar trok ze ook haar eigen shirt uit, haar handen licht trillend van zowel de spanning als de opwinding.
Ze ging naast hem liggen, haar rug tegen zijn zij gedrukt, terwijl ze haar hoofd op zijn schouder legde. Het voelde vreemd om zo kwetsbaar te zijn, om haar lichaam zo bloot te geven aan iemand anders, maar tegelijk voelde het ook fijn, bijna natuurlijk. Matthy legde zijn arm om haar heen, zijn hand rustend op haar zij, en trok haar iets dichter naar zich toe.
Juul voelde zich meer verbonden met Matthy dan ooit tevoren. Ze voelde zijn warmte, zijn ademhaling, en de veiligheid die hij haar bood. Terwijl ze daar samen lagen, zich aan elkaar overgevend, voelde ze dat dit moment een nieuwe stap was in hun relatie, een stap die hen nog dichter bij elkaar bracht.
De tintelingen in haar lichaam waren er nog steeds, sterker dan ooit tevoren, maar dit keer waren ze niet beangstigend. Ze waren een teken van het diepe vertrouwen en de liefde die ze voor Matthy voelde. Terwijl ze haar ogen sloot, drukte ze een zachte kus op zijn schouder, zich volledig overgevend aan het moment, wetend dat ze dit samen zouden doen, stap voor stap, met respect en geduld voor elkaar.
