Juul en Matthy waren alleen thuis, het huis stil en vredig. De zon scheen zachtjes door de ramen, verlichtend de woonkamer waar een prachtige, oude piano stond. Ooit was de piano slechts een decoratief stuk geweest, een mooie toevoeging aan de ruimte zonder echt een doel. Maar sinds Juul had ontdekt dat ze een natuurtalent had voor het bespelen ervan, was de piano het hart van het huis geworden.
Juul had een aangeboren muzikaal talent. Wat begon als simpele nieuwsgierigheid naar de toetsen, was al snel uitgegroeid tot een passie. Haar lessen hadden haar vaardigheden alleen maar verder ontwikkeld, en de laatste tijd had ze zelfs haar stem erbij getraind. Juul was een enorm muzikaal kind geworden, iemand die door muziek haar gevoelens en dromen kon uiten.
Matthy zat op de bank, zijn ogen rustend op Juul terwijl ze de piano benaderde. Ze nam plaats op de pianokruk, haar vingers lichtjes trillend van opwinding. Ze keek even over haar schouder naar Matthy, die haar met een warme, bemoedigende blik aanstaarde. Dit was een stuk waar ze al lang voor had geoefend-een lied dat veel voor haar betekende. Ze wilde dat dit moment perfect zou zijn.
Ze haalde diep adem en begon te spelen. De eerste zachte noten van "You Are in Love" van Taylor Swift vulden de kamer. De melodie was teder en vol emotie, en Juul's vingers bewogen sierlijk over de toetsen, precies zoals ze dat had geoefend. Na een paar maten begon ze erbij te zingen, haar stem zacht en helder, bijna als een fluistering die de lucht vulde met zoetheid.
"One look, dark room Meant just for you"
Ze zong de woorden met haar ogen half gesloten, zich volledig overgevend aan de muziek. Maar af en toe keek ze over haar schouder naar Matthy, haar blik vol liefde en een vleugje onzekerheid. Ze wilde weten of hij het mooi vond, of hij voelde wat zij voelde bij dit nummer.
Matthy zat daar, volledig betoverd. Elke noot, elke zin raakte hem diep vanbinnen. Hij had Juul vaak horen spelen, maar dit moment voelde anders, intiemer. Het was alsof ze alleen voor hem speelde, alsof de woorden rechtstreeks uit haar hart kwamen en de muziek hun liefde op een manier uitdrukte die ze soms moeilijk in woorden konden vatten.
Juul's stem werd sterker naarmate het nummer vorderde, haar zelfvertrouwen groeiend met elke zin die ze zong. Het refrein vulde de kamer en leek de tijd stil te zetten.
"And you understand now why they lost their minds and fought the wars And why I've spent my whole life tryin' to put it into words"
De emotie in haar stem was onmiskenbaar. Matthy voelde zijn ogen vochtig worden, overweldigd door de intensiteit van het moment. Dit was hun lied, een nummer dat voor hen beiden zoveel betekenis had gekregen. Terwijl Juul de laatste noten speelde, keek ze Matthy opnieuw aan, haar ogen vol liefde en verwachting.
Toen het laatste akkoord klonk, bleef het stil in de kamer. Juul draaide zich langzaam om op de pianokruk, onzeker over hoe Matthy zou reageren. Maar zijn blik zei genoeg. Hij stond op, liep naar haar toe en zonder een woord te zeggen, trok hij haar in een tedere omhelzing. Ze voelde zijn hart tegen het hare kloppen, en voor een moment was alles perfect.
"Dat was prachtig, Juul," fluisterde Matthy in haar oor. "Je bent echt ongelooflijk."
Juul glimlachte tegen zijn borst en voelde een warme gloed door zich heen trekken. "Dank je... ik wilde het speciaal voor jou spelen."
Matthy liet haar los, maar hield haar gezicht tussen zijn handen, zijn duimen zachtjes over haar wangen strijkend. "Het was meer dan speciaal. Het was perfect, net als jij."
Juul voelde haar hart sneller kloppen. Ze boog zich naar voren en kuste Matthy zachtjes, hun lippen elkaar slechts vluchtig rakend, maar vol betekenis. Dit was hun moment, en in dat moment voelde ze zich volmaakt gelukkig.
Ze wisten allebei dat hun liefde iets bijzonders was, iets wat ze koesterden en beschermden. En met muziek als hun gedeelde taal, leek niets onmogelijk.
