De eerste zonnestralen baanden zich een weg door de gordijnen, verlichtten de slaapkamer van Matthy en Juul, en vulden de ruimte met een zachte gloed. Juul opende langzaam haar ogen en merkte dat ze nog steeds dicht tegen Matthy aan lag. Ze voelde zijn arm om haar heen, zijn huid warm en geruststellend tegen de hare. Hun ontblote bovenlichamen waren nog steeds in contact, en voor een moment voelde ze zich volledig op haar gemak.
Maar toen ze zich iets verder verplaatste, viel haar oog op iets waar ze nog niet eerder mee geconfronteerd was. Ze keek naar beneden en zag dat Matthy een erectie had. Een golf van ongemak overspoelde haar, en ze trok zich iets terug. Ze wist dat dit een natuurlijk iets was, maar de gedachte dat hij opgewonden was geraakt door haar aanwezigheid maakte haar nerveus.
Matthy opende zijn ogen toen hij haar beweging voelde en zag de lichte frons op haar gezicht. Hij volgde haar blik en realiseerde zich meteen wat haar zorgen baarden. Een lichte blos kleurde zijn wangen, en hij voelde zich meteen verlegen en een beetje schuldig.
"Juul, het spijt me," begon hij, zijn stem zacht en oprecht. "Ik... ik kan het niet echt controleren. Het gebeurt gewoon."
Juul keek hem aan, haar ogen gevuld met een mengeling van begrip en onzekerheid. Ze wist dat Matthy haar nooit zou dwingen om iets te doen wat ze niet wilde, maar het gevoel van ongemak bleef aan haar knagen.
"Matthy," begon ze voorzichtig, terwijl ze hem in de ogen keek, "ik vind het echt heel fijn om bij je te zijn en om je te zoenen en aan te raken, maar ik... ik ben gewoon nog lang niet klaar voor seks of iets in die richting." Ze zocht naar de juiste woorden, terwijl ze probeerde haar gevoelens onder woorden te brengen. "Het is allemaal zo nieuw voor me, en ik wil het gewoon rustig aan doen. Zoenen en aanraken is oké voor mij, maar verder... daar ben ik nog niet klaar voor."
Matthy luisterde aandachtig naar haar woorden, zijn blik zacht en begripvol. Hij knikte langzaam en gaf haar een geruststellende glimlach. "Dat is helemaal oké, Juul," antwoordde hij. "We hoeven niks te doen waar jij je niet prettig bij voelt. Ik wil alleen maar dat je je veilig en geliefd voelt bij mij."
De opluchting die door Juul heen ging, was bijna tastbaar. Ze wist dat Matthy haar begreep en respecteerde, en dat stelde haar gerust. Ze kroop weer iets dichter tegen hem aan, voelde zijn arm weer om haar heen glijden, maar dit keer was het anders. Ze wist dat hij haar grenzen respecteerde en dat ze samen konden zijn zonder dat er druk op hen lag om verder te gaan dan waar ze zich comfortabel bij voelde.
"Dank je, Matthy," fluisterde ze, haar hoofd op zijn schouder leggend. "Ik hou van je, maar ik wil gewoon mijn eigen tempo volgen."
Matthy drukte een kus op haar voorhoofd en hield haar stevig vast. "Ik hou ook van jou, Juul. We nemen alle tijd die je nodig hebt, oké?"
Ze knikte tevreden, haar angst en onzekerheid langzaam wegsmeltend in zijn armen. Terwijl ze daar lagen, voelde ze een diepe verbondenheid met Matthy, een band die niet afhankelijk was van fysieke intimiteit, maar van vertrouwen, respect en liefde. En dat was precies wat ze nodig had.
A/N
precies deze situatie had ik ook bij mijn eerste vriendje toen ik voor het eerst bij hem bleef slapen. ik was toen echt 13 ofzo en hij werd wakker met een stijven en ik moest oprecht huilen HAHHAHAHA. ik was echt een enorm preuts kind
