Kanlı Toprak +18

8. Bölüm ( Mardin)

Lütfen oy vermeyi unutmayın. Birde hikayemi arkadaşlarınıza önerirseniz çok mutlu olurum.

     Gözlerimi açtığımda siyah gri tonlarında bir odadaydım. Bir dakika ben nerdeyim en son yurttan çıktım babamın yanına gidiyordum.

   Bu olamaz değil mi kaçırılmış olamam. Bana telefon etmişti. Ben şaka sandım. Babam beni acilen bu yüzden mi çağırdı?

   Odada bir kaç adım artınca valizlerimi farkettim. Sonra dışarıdan sesler duymaya başladım. Biri telefonla konuşuyordu.

X: Ben sana söyledim, aradım abi sen naptın onları sürekli uzaklaştırdın kaçırdın. Berdel olacak bunu böyle bil. Yıllardır hangi aşiret bize saldıracak biz hangi aşirete saldıracağız. Diye biz uyku uyuyamıyoruz neredeyse. Sen farkında mısın abi anamız ölüyordu anamız.

  Bir süre karşıyı dinledi. Birşeyler homurdandı. Sonra devam etti konuşmasına.

  " Ne demek bilmiyordum. Sana haber yolladık. Gerçi anam senin neden umrunda olsun ki. Senin ailen sadece çocukların. Ben kaç kez ölümden döndüm haberin var mı? Yok. Neden olsun ki çocukların iyi olsun bizim burda ne çektiğimiz umrunda mı? Dayem sen gittikten sonra kaç kez ölümden döndü haberin var mı? Bir kez aradın mı bizi? Birkez sordun mu hatırımızı?"

   Karşı taraf tam konuşacaktı ki izin vermedi.

   "Boşuna üzülüyormuş numarası yapma Abi. Sen istediğini söyle istediğini yap. Bu beni hiç ilgilendirmiyor. Nasıl biz seni ilgilendirmiyorsak."

  Bir süre karşıyı dinledi yine. Ama sessindeki hüznü, özlemi ve onu bastıran  nefreti herkes anlayamazdı. Çoğu insan onun ses tonunda sadece nefret olduğunu düşünürdü. Ama ben anladım hüzün ve büyük özlem vardı sesinde bunu nefretle bastırmaya çalışıyordu. Bir süre bekledi sanki sözler boğazına dizilmiş gibi bir ses çıkardı ve sonra:

   " Öyle mi bizi çok özledin abi? Dayem kanserken nerdeydin? He ben sana söyleyim sana ulaşabileceğim yolların hepsini kesmiştin. Doğruya bir mektup yazmıştı biz iyiyiz bizi merak etmeyin. Biz bu aileyle bağlarımızı kopardık. Tam olarak bunlar yazıyordu değil mi abi? Ben de o zaman oğlunun yaşındaydım abi benim korunmaya hakkım yok muydu? Küçüklükten beri tek bildiğim insan öldürmek. Ben daha 14 yaşındaydım bir insanın canını aldığımda. Ablama o sapkın şeyi yapmasın diye öldürdüm. Nerdeydin o zaman. Anam kök ilik kanseri oldu. Biz donör ararken dayem sürekli hastalanıp hastanelere düşürken nerdeydin? Ha nerdeydin? Onu geçtim yademle dedem gözümün önünde öldürülürken nerdeydin? Ben 12 yaşındaydım daha ya gözümün önünde katlettiler. Ben oğlunla aynı yaştaydım. Sen orada oğlunu pamuklara sararken ben burda cehennemi yaşadım. He doğruya senin dayen Evin hanım benim dayem Alin hanım. Ananın kuması niye umrunda olalım ki biz senin iki kardeşin öldü başka kardeşin yok nasılsa. Evin hanımda resmi nikah olduğuiçin hanımağa oldu sağlığı yerinde iyi , benim dayemle ne işin olacak ki zaten senin dayen gayet iyi. "
  Tam birşey söylecekti ki yüksek ihtimalle karşıdan ses geldi. Bekledi bir süre karşıyı dinledi. Sustu bitmesini bekledi. Sonra:

  " Aynen aynen umrundayızdır. Kızın burda olmasa bırak aramayı bize ölecek olsak bir damla su vermezdin. Ben diyeceğimi dedim. Sen ister uy ister uyma. Bu beni ilgilendirmez."
Diyip karşı tarafı dinlemeden telefonu suratına kapattı. 

   Birşeyin parçalanma sesi geldi. Yüksek ihtimal telefonunu kırdı. Sonra benim odada olduğum kapıya sırtını yasladı büyük ihtimalle. Çünkü kapı hafif sallandı.

  " Neymiş bizi özlüyormuş at yalanı ******** inananı .  O yüzden mi en zor zamanımda yanımda yoktun. Sen gittin babamın bütün aşağılamalarını ben çektim. Dayak yedim. Nerdeydin o zaman ha. Sana ulaşmaya çalıştım nerdeydin. Ablamı ,dayemi ,bacımı ve beni döverken nerdeydin? Senin tek ailen dayen ,bacın , ikizin, karın ve çocuklarındı her zaman. Ben doktor olacaktım lan. Ablam öğretmen olmak istiyordu bacım asker hepimizin hayallerini umutlarını çaldınız."