Kanlı Toprak +18

24.Bölüm

Lütfen oy vermeyi unutmayalım:)

En son Ayan yoğun öfkeyle ayağa kalktı. Arabaya yürüdü. Ardından Meryem, Mustafa ve Azad çıktı.O adamı bulduğu yerde öldürmeyecekti işkence edecekti. Yalvartacaktı ölmek isteyecekti ama buna izin vermeyecekti.

Mardin'in altını üstüne getirdi ama o şerefsizi bulamadı Ayan. Kendine, o adama ,dünyaya sinirliydi Ayan. Kimseyi beklemeden bir hışımla evden çıktı. Mustafa , Meryem ,Azad, Kara(Bu Ayan'nın arkadaşı olan) , İkra ,Nalan ve Ayaz onu arıyordu. Nihat'ın hiçbirşeyden haberi yoktu o yurt dışına gitti birkaç gün boyunca.

Kara ve Ayaz sonunda Ayan'ı bulup diğerlerini çağırdılar. "Ayan iyi misin kardeşim?"dedi Kara ama ne fayda Ayan boş boş yere bakıyordu.

Daha sonra kafasını kaldırıp ikisine baktı." Kardeşimi koruyamadım. Ablamıda koruyamadım. O halde ben neden bu dünyada varım. Lan ben "dedi kendini yumrukladı. Elleriyle kafasına sert darbeler indiyordu.

Bunu durduran Meryem'di." Dur yapma senin suçun yok. Sakın kendini hırpalama kardeşinin şuan sana çok ihtiyacı var. Uyanınca yanında ilk seni ister. Çünkü sen onun babası gibisin." dedi . Ayan Meryem'i kendine çekip sıkı sıkı sarıldı. Hemen karşılık verdi Meryem.. Öyle sarıldı ki Meryem bir ara kemikleri iç içe geçti sandı.Ayrıldı tekrardan sırtını arabaya koyup oturdu.

"Nihat'a haber vermeyin."dedi sadece. Herkeste bir şaşkınlık belirdi Meryem hariç. Nihat ne alakaydı? Bunu farkeden Ayan " Nihat ve Zuhal birbirlerini seviyorlar. Nihat onu üzmemek için ona yüz vermedi birde bana ihanet edeceğini düşündüğü için." arkadaşlarına baktı. "Bunca zamandır bizden sakladığı sevdiği kardeşimdi. Bu yüzden bir aydır hem benden hemde Zuhal'den kaçıyor." şaşkınlıkla Ayan'a bakakaldılar.

"Hepiniz gidin bir süre yalnız kalmak istiyorum. Yoksa hem kendime hem size zarar vereceğim."dedi ve kafasını eğip yere baktı uzun uzun. Meryem ne kadar itiraz etsede Mustafa hepsini gönderip kardeşinin yanında kaldı.

Ayan herkesin gittiğini düşünürken omzunda bir el hissetti. Kafasını kaldırıp baktı. Abisiydi hemen gözünü yere indirdi. "Kardeşim benden kaçman yetmedi mi? Seni çok özledim. O beni bekleyen evladım gibi olan Ayan'ı çok özledim. Artık böyle bakma bana . Sen bir hata yapmadın haklıydın hepsinde. Lütfen artık benden kaçma."dedi. Yere diz çöktü.

Mustafa yere çöker çökmez Ayan abisine sarılıp hıçkırıklarla ağlamaya başladı. "Ben kimseyi koruyamadım abi. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Onları korumaya çalıştıkça zarar mı veriyorum?"dedi kısık varla yok arası bir sesle.

" Sen mükemmel bir abisin , kardeşsin , evlatsın. Sakın bir daha kendini suçladığını duymayayım. Asıl iyi abi olmayan benim. Ama bilseydim yemin ederim gelirdim ölmek pahasına."dedi ikiside birbirine sarılıp bir süre ağladılar. Daha sonra Zuhal'i görmeye gittiler.

Zuhal yeni yeni uyanmış her tarafı ağrıyordu. Ne olduğunu anlamaya çalıştı sonra olanlar film şeridi gibi geçti gözünün önünden. İçeri doktor girdi ama Zuhal erkek doktor bilmiyordu kız ya doktor değilse yaklaştıkça korkuyordu. En sonunda kriz geçirdi "Yaklaşma bana yaklaşma."dedi eline ne geçerse doktora ve hemşirelere fırlattıyordu bütün acılarına rağmen.

Ayan içeri girdiği an koşarak abisine sarıldı ." Abi beni buradan çıkar nolursun gidelim evimize."dedi Zuhal. "Tamam ama şimdi doktorların sana bakmasına izin ver olur mu?"dedi. Kafasını salladı Zuhal sadece. Abisi varsa güven var demekti. Abisinin elini tuttu tıpkı küçükken ki gibi.