Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmama...
Yepyeni bir bölümle beraberizz. Bir önceki bölümü bitirir bitirmez bu bölümü yazmaya başladım.
Oy verip yorum yapın lütfen. Beni takip etmeyi de unutmayın hisssizyazar
Bölüm şarkısı: Kerem Keskin - Görmezden Canozan - Öyle Kolay Aşık Olmam
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya : İzem'in oğluşu Asil :)
İyi okumalar*
~~~
Aşık olan insan, aşık olduğu kişinin yanında kendini rahat hissederdi, huzurlu hissederdi, güvende hissederdi.
Aşık olan insanın midesinde kelebekler canlı olurdu, her an uçmaya yeltenirlerdi. Her an heyecanlanır, kalbi teklerdi aşık olduğu insanı görünce.
Aşık olan insan her duygu içinde barındırırdı.
Ben İzem Karasu.
Hiçbir zaman aşık olmayacağını sanan aptaldım.
Ama aşık olmuştum.
Ve bunu aşık olduğum adam beni öpünce anlamıştım.
Şuan her duyguyu aynı anda yaşıyordum.
Savaş alt dudağımı ısırdığında ağzımdan ufak bir inleme çıktı. Omuzuma koyduğum ellerimi ensesinde birleştirip, ensesinde biten saçlarını çekiştirdim.
Dudaklarımız birkaç dakika sonra ayrıldığında alnını Savaş'ın alnına yasladım.
"Evet bağımlıyım." dedi Savaş fısıldayarak. "Hem İzem Karasu'ya temas bağımlısı hemde İzem Karasu'ya bağımlıyım." Kalbimi bir kere daha ele geçirdi.
"Savaş."
"Seni seviyorum İzem." dedi bu kez cezbedici sesiyle. "Seni ilk gördüğüm günden beri seviyorum. Seni sen olduğun için seviyorum. Deliler gibi değil aklı başında seviyorum seni. Aşığım, sana aşığım."
"Savaş." Bir kez daha konuşmama izin vermedi.
"Sana seni metroda gördüğüm günden beri aşığım. O kitapları adamın kafasına geçirdiğin gün seni aklıma öyle bir kazıdım ki bir daha hiç unutmadım. Seni aradım, buldum. Sen bana geldin ve ben seni buldum."
