UNDER Series #5: Controlling her desires.

CHAPTER 12

WARNING: This chapter consists of mental distress that may not be suitable for all ready; please consider your own comfort before proceeding. (READ AT YOUR OWN RISK)

—----

"Please dig in."

Utos na boses ni Lewis, nawala naman ako sarili ko ng makita sa harap ng mata ko ang napakaraming pagkain.

Ilang taon na simula ng makakita ako ng gan'tong kadaming putahe– hindi ko na nga maalala kung kailan ang huli.

Pakiramdam ko ay naglalaway ako dito, pero hindi ko naman pwedeng ipakita na sabik na sabik ako sa mga 'to.

Almusal ba talaga talaga 'to? Bakit sobrang dami, at parang may fiesta pa?

"This french toast tatse good– are you into garlic?" Rinig kong tanong batang lalaki sa tabi ko.

"I...I am." Nahihiyang sambit ko.

"Then this cheesy garlic omelet is for you." A cold voice hummed from my side as I stayed away from my body.

Naningkit ang mata ko ng makitang nilagyan n'ya ng sinasabi n'yang omelette ang plato ko.

Inilingon ko ang ulo ko sa lalaking 'yun, at para na naman akong nawala sa sarili ko ng makita ang itsura nito.

He was wearing a grey sweater, and black jogging paths. Basa rin ang buhok nito, at umaalingasw ang napakabangong amoy nito na kumakatok sa ilong ko. His scent was mixed of natural, and some fragrance that I don't have any idea what it is.

Basta ang bango!

Napansin ko rin na nasa balikat n'ya rin pala nakaupo si Lexian, habang pinaglalaruan ang buhok nito. HIndi rin naman nagtaggal ay kinuha n'ya 'yun gamit ang isa n'ya braso bago tumakbo 'yun naman sa Papa n'ya.

Kaya ko 'yun, pero ang hot pa rin!

Nilunok ko muna ang hiya ko, at nagsimulang kumain. Unti unting nawala naman 'yun, dahil wala akong nakikitang kahit anong ilang sa kanila.

Maski si Lewis, at Yuan ay kinakausap ako pati na rin ang mga batang ganadong kumakain ng gulay, maliban kay Yuela.

"Just one, princess." Pag aamo ng Papa n'ya sa kan'ya, pero nagtago lang 'yun sa dibdib ni Yuan.

KIta ko pa ang pagtingin sa asawa n'ya na parang nanghihingi ng tulong para mapakain ng gulay ang nag iisang babae nila.

Walang sinabi si Lewis don, pero rinig ko ang marahang pagtapik n'ya sa plato na kung saan naglikha ng kakaibang tunog na nagpailing sa ulo ko.

Tahimik lang 'to pero kita ko ang pagtaas ng tensyon sa katawan n'ya, dahilan para dahan dahang humiwalay si Yuela sa Papa n'ya.

"Eat your veggies, Amaryllis." Maotoridad na sambit nito, dahilan para mabilis na isubo ng bata nag binibigay ni Yuan.

Nang simula kumain si Yuela, ay tumigil ang pagkatok ni Lewis sa plato at muling gumaan ang paligid.

Ano 'yun?!

"You don't need to  think about it; that is how she was disciplining her daughter." Bulong nitong katabi ko.

Umangat naman ang tingin ko sa kan'ya, hanggang sa nakita kong tinatanggal nito ang bawang sa kinakain n'ya.

Ayaw ni Drix sa bawang?

"Hmm?" Ayan na lang ang lumabas sa bibig ko dahil doon, habang tinititigan 'yung napakaraming bawang sa gilid ng plato niyo. Sana ibigay n'ya na lang sa akiin...

"Instead of shouting, she was using a humming method where clicks her daughter's brain." Muling sambit nito. "Mas takot ang mga bata kay Ate, kaysa kay Kuya."