UNDER Series #5: Controlling her desires.

CHAPTER 38

"Mahal, kausapin mo na naman ako–"

"Not unless you promised me to stop what you're doing, hindi mo ako kakausapin."

"It's just one thing...isa lang 'yung ayaw mo sa akin pero you're acting like this?"

"ACTING LIKE WHAT?!" I lost my temper. "Acting that killing people was normal? That it wasn't something that I should be bothered about? Drix, pumapatay ka..."

"Almiera." Pag didiin n'ya sa pangalan ko, at sinenyasan ako gamit ang mga mata n'ya dahilan para masaapo ko ang ulo ko.

Inihakbang ko ang mga paa ko palapit sa kan'ya, kasabay ng pag angat ng daliri ko ay tinutok sa dibdib n'ya.

"You're a fucking killer." I hissed, whispering under my breath as I pointed my fingers at him.

Kita ko ang pag awang ng bunganga nito, at may kung ang pilit na nagpapalit sa kislap ng mga mata n'ya.

"See? Takot ka ring malaman ng mga tao ang ginagawa mo, pero you're not afraid of commiting that...disgusting, and human act!" Sa pag banggit ko ng mga salitang 'yun, ay tinalikuran ko na s'ya.

Ang akala ko ay payapa akong makakaalis sa lugar na 'yun, at hahayaan ako pero naramdaman ko ang mahigpit na kapit nito sa braso ko.

"Pumasok ka sa sasakyan." Madilim na utos nito sa akin, habang hawak hawak ang braso ko.

"B-bitawan mo nga ako–"

"Where do you think you'll go? You'll run away from me? I told you." Madiing sambit nito. "HIndi mo ako iiwan."

"D-drix na sasaktan ako–"

"Don't push me push me further, masasaktan talaga kita." Pag putol nito sa akin, dahilan para dumampa ang dibdib ko. "Pasok!"

Kagat kagat ko ang labi ko, lalo ng ng bahagyang tinulak ako nito para pumasok sa sasakyan na s'yang padabog n'yang binuksan.

Umigting pa nag buong katawan ko ng malakas na binagsak n'ya ang pintuan nun dahilan para magulat ako.

Mabigat ang presensya nitong sumakay sa kotse, pero kinabitan pa rin ako ng seatbelt kahit na halatang ang pang gagalaiti nito.

Nagkasalubong pa ang mga mata namin, akin ay lumuluha, sa kan'ya naman ay kala mo ay kakainin ako ng buhay sa dilim ng titig nito.

Mabilis n'ya ring tinggal sa akin 'yun, hindi nag sasalita sa pag mamaneho at halos paliparin na ang sinasakyan namin sa bilis ng pagpapatakbo n'ya dito.

Tuloy tuloy lang iyak ko habang nakaupo, at nakayukom ang mga kamao ko.

Ang saya lang namin kanina ah, bakit biglang gumanto?

Bakit hindi n'ya ako maintindihan? Para sa kan'ya rin naman ang gusto ko...

"S-sorry for how I dragged you–"

"I told you...don't talk to me not unless, you'll stop what you're doing." Nauutal na putol ko dito.

Wala na akong narinig mula sa kan'ya, at kaninang inabot ng isang oras na byahe namin ay walang kalahating oras lang ang tinggal dahil sa bilis ng pag papatakbo n'ya.

Wala rin, hindi rin namin na enjoy ang gusto n'yang panoorin dahil sa nangyari.

Kita ko pa ang ang dahan dahan na pag abot ng kamay ni Drix sa akin, pero marahas ko lang na tinatanggal sa akin.

"Almiera..." Madilim pa parin, pero mas malambot na ang tono nito.

Pero, kahit anong isipin ko ang ang hirap tanggapin ng mga sinabi n'ya sa akin.