UNDER Series #5: Controlling her desires.

CHAPTER 2

WARNING: This chapter consist animal accident, and brutal acts associating with animals. Please skip this chapter if do you think that it may trigger some parts of you. Please do consider your own comfort before proceeding. (READ AT YOUR OWN RISK)

—------

"Bitawan mo ako!"

I shouted when I felt my workmate's hands on my arms.

Tapos na ang duty ko sa unit kaya naman ay pauwi na ako ngayon. I hate the fact that i was walking with something right now, especially that she was holding me like a crab.

"Why do you hate so much when someone is touching you? As if naman may virus kami, tsk." Kunyaring pagtatampo nito, at padabog na binitawan ang braso ko.

Agad na lumayo ako sa posisyon n'ya, at agresibong pinagpagaan ang braso ko dahil sa biglang pag init nito.

Hindi ko 'to sinagot at nagpatuloy lang sa paglalakad, sana talaga ay humiwalay na 'to sa akin dahil hindi ako natutuwa sa presensya n'ya ngayon.

"Ilang taon na taong magkatrabaho, pero ang cold mo pa rin!" She joved, as she slightly pushed me playfully.

Simaan ko naman s'ya ng tingin dahil doon.

"Hawak ng hawak eh, ponyeta!" Iritableng sambit ko.

Iniling ko ang ulio ko dahil doon, atkinalma ang sarili ko dahil alam ko kung gaano kabilis uminit ang ulo ko lalo na kapag nahahawakan ako.

"Porket ba katrabaho kita, kailangan kong maging malapit sayo?" Walang buay na tanong ko.

"Alam mo sa gan'yang ugali mo, tatanda ka mag isa. Te mag b-bente syete ka na." Pag nguso nito.

"As if I want to have a person to hold into," I answered.

Una pa lang, wala na akong balak na mag hanap ng makakasama ko sa buhay. I don't want to be someone's burden, and I don't want to continue my bloodline.

Gusto ko na matapos ang pamilya ko sa akin.

I'm the last daugther who's standing, and I was the one who's' carrying the last surname in our entire bloodline. Mag asawa man ako o hindi ay mamatay na ang apelyido ng pamilya namin, kaya ano pang silbi para humanap ako ng makakasama.

"Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip mo, pero kapag nakilala mo lalaking para sayo, magbabago isip mo at gugustuhin mong mag kaanak–"

"You should stop telling people that they'll change their minds," I cut her off. "This is my body, Henna. This is my life to decide, and my decision was made. Tatapusin ko na ang pag agos ng dugo nang pamilya ko."

"Almiera..." She softly called because of the tone that made her question her words.

Tinangka n'ya pang abutin ang kamay ko pero agad na nilayol ko 'yun bago pa man n'ya ako mahawakan.

I hate everything but not myself. I'm proud of myself for everything that I've been through.

But they were still a lot of things that I hated.

I love myself, but I hate my existence.

Marami akong ayaw sa mundong 'to, at isa na rin ang hinahawakan ako.

I hate when people are touching me, especially without my consent.

Pero, una pa lang naman ay hindi ko na gusto na hinahawakan ang ng mga tao kahit anong sitwasyon pa 'yan. Mapa babae man 'yan, lalo na nang lalaki.

It makes me feel extremely uncomfortable, and that literally makes my skin crawl.

And I know exactly why.