❄️ තිස්අටවන ගෙත්තම ❄️

331 81 345
                                    

霜 - ෂිමෝ










🖊️ නොදනිමි..
ඔබ නොමැතිව සති දෙකක්...  දවස්
දා හතරක්... පැය තුන්සිය තිස් හයක්.. විනාඩි විසිදාස් එකසිය හැටක්.... තත්පර දොලොස් ලක්ෂ නවදාස් හයසීයක්  මන් බලාගෙන සිටින්නේ කියා...

නොදනිමි...
ඔබ නැතුව ගෙවෙන කාලය මට සිනහාසිය හැකි දැයි කියලා..

නොදනිමි.. ඔබ නොමැතිව ගෙවන කාලය මා හට සතුටක් දැනේවිදෝ කියා....

නමුත් දනිමි..

නුඹ ළඟ නොමැති වුවත් මගෙ හඳේ ඇති ආදරේ අංශුවකින් වත් නොඅඩු වේවී කියා...

ම්ම්.. අන්තිමට මගෙ පුංචි එකා මාව... පවුලේ අයව දාලා සති දෙකකට දුරකට යන්න යන දවස ආවා... ඒ වෙලාව ආවා...

සඳ....

ම්.. එනවා රත්තරන්....

බෑග් එකකුත් ලොකුවට ලෑස්ති කරගෙන.. එයා නෙවෙයි එයාගෙ අම්මගෙ වැඩ තමයි ඉතින් මේ.. රට යන්න වගේ ලොකු බෑග් එකක් උස්සන් ඇවිල්ලා... කමක් නෑ කන්න බොන්න දේවල් තමයි ඕකේ ගොඩාක්ම ඇත්තෙ.... එයාගෙ අම්මා එයාට කන්න කියලා රටේ නැති කෑම ජාති ගොන්නක් හදලා තියෙනවා මාත් දැක්කා...

අනේ ඇයි වස්තුවේ මේ.. බෑග් තඩිය උඩට උස්සන් ආවේ... ඕක බරයිත් එක්කනෙ...

මගෙ කොලු පැටියට පිස්සුද මන් දන්නෙ නෑ.. අර දඩෝරි බෑග් එකත් උස්සන් ඇවිල්ලනෙ අප්පා මගෙ කාමරේට...

සඳ...

ම්...

බෑග් එක මගේ ඇද උඩින් තියලා එයා මට ඔලුවෙන් කතා කරා එයාගේ ලගට... දැන් දැන් එයත් ගොඩක් වෙලාවට මට ගොලු බාෂාවෙන් කතා කරන්නෙ එයා මට කොච්චර කිව්වත් මන් තොල් හොලවන්නෙ නැති නිසා වෙන්න ඇති...

ඒත් ඉතින් ඔයා දන්නෙ නෑනේ පණ.. මන් ඒක නොසෑහෙන්න උත්සහ කරනවා කියලා...

එයා කතා කරපු පාර මන් එයාගෙ ලගින් හිට ගත්තා.. ඇයි මැණික.  දුක හිතිලද ඉන්නෙ....

සඳ....

ම්ම්...

මන් හිතුවෙ නෑ අයියේ ඔයාට ආදරේ කරන්න පටන් ගත්තට පස්සෙ කවදාවත්ම ඔයාගෙන් ඈත් වෙලා මට ඉන්න වේවී කියලා...

❄️ ෂිමෝ ❄️ ʸ ᴵ ᶻ ᴴ ᴬ ᴺ                                               ◤ONGOING ◢Where stories live. Discover now