43. Uzun gece

153 22 10
                                    

Yazım yanlışı olabilir hiç kontrol etmedim .
__________________________

"yapma canı acıyor " bağırmamla barın beni hiç umursamadı hatta küçük bir kesik daha attı baygın bedenin koluna .

Kaan ve Bartu  beni kollarımdan tutarak kalkmama engel oluyorlardı, Barın da Areni kontrol ediyordu .

Aren bayıldıktan sonra uzun süre uyanmamış bundan dolayı onu eve getirmiştim barın da doktor olduğu için  neyi var diye bakıyordu .

Arenin koluna attığı küçük kesiği sıkıp çubukla biraz kandan aldı ve burnuna götürüp önce kokladı .

Vampir olmasına rağmen yılların verdiği şeyden mi yoksa mesleğinden dolayı mı bilmiyorum ama kan kokusuna çok dayanıklıydı.

Yüzünü buruşturup Emin olamamış gibi bir daha kokladı, neden uyanmıyor neyi var ? neden hiç tepki vermiyor ?  kafayı yiyecektim .

"Ne oldu " dedim Bartu ve Kaan beni bırakmıştı .

Barın kesikten akan kanı aldı ve eğilip kana baktı .
Barın bana baktı konuşamadıgı için o aklımızda konuşuyordu. 

"Zehirlenmiş " dedi ve kenarda duran sargıyı alıp kolunu sarmaya başladı .

Ne demek zehirlenmişti ? ne saçma bir durum böyle.

"Saçmalama Barın o kurt farkındasınız değil mi bu nasıl mümkün olabilir " dedim bağırarak artık katlanamıyordum hele söz konusu arendi benim değerlimdi o.

Elindeki sargıyı dikkatlice Arenin koluna dolarken tekrar bana baktı .

"Öyle zehirlenme değil yani kısmen , artık güçleri yok yani Kurt değil biranda gücler gidince vücudu kaldıramamış " dedi ve Arenin sarılı kolunu bırakıp üzerine örtü örttü .

"Ona daha iyi bakman gerek eski bedeni ve gücü olmayacak bundan dolayı gözünü ondan ayırma " gerçekten bir kabusun içindeydim hayat bana şaka yapıyor.

"Ne zaman uyanır " dedim iyi olsunda ne olursa olsun durumundayım .

Barın gözlerini Aren de gezdirip omuz silkti .
"Bilmem yarın sabaha anca uyanır Vücudu yorgun büyük ihtimalle babası yaptı " dedi aklıma dank ede şeyle dişlerimi sıktım .

Onu elime geçireyim parçalayacaktım .

"Bartu babam nerede ? " dedim , Bartu önce tereddüt etti.

"Eve geçti onlar " dedi , barına Areni işaret ettim .

"Sana emanet " dedim ve diğerlerinin arkamdan seslenmelerini umursamadan evden çıktım.

Akın dışarıda oturuyordu Uraz da yanında ona yaslanmış oturuyordu Urazın üzerinde Akının ceketi vardı.

"Leon ne oldu bu acelen ne " dedi Akın ayaklanıcaktı ki elimle oturmasını işaret ettim .

"Bir şey yok endişelenme kısa bir işim var gelicem ben Aren size emanet Uraza da sahip çık " dedim .

Uraz gözlerini kocaman açmış etrafa bakınıyordu Arene olanlardan haberi yoktu ama korkuyordu haklıydı tabi .

"Sinirle hareket etme Leon sakın " dedi , ben ilerlerken.

Hızımı kesmedim ama bağırdım .

"Merak etme " diye bağırdım  hiç merak etme cezalarını çekmeden rahat etmem .

Arabanın kapısını açıp bindim bu adamın bizi öylece bırakmayacağını bilmeliydim , aptallık bende .

______________________

LEON (Gay)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin