Chapter 22 (Z) 🔞

489 0 0
                                    

အပိုင္း ၂၂

"နာလား။"

ယူဂ်င္းက ပင့္သက္ရိႈက္ကာ အသက္ရႉရင္း ေျပာခဲ့သည္။

"မသိေတာ့...ပါဘူး။"

နာသည္ဆိုတာထက္ ပို၍လႊမ္းမိုးႏိုင္သည့္ ခံစားခ်က္ပင္။ ပထမဆံုးညက နာက်င္မႈေၾကာင့္ ဤခံစားခ်က္က ေနာက္ပို႔ခံလိုက္ရ၍ မသိခဲ့ျခင္းေပပဲလား။

ခါဆယ္ရ္က ယူဂ်င္း၏မ်က္ႏွာထားကို အကဲခတ္ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏွဲ႔သြင္းခဲ့သည္။ တစ္ခ်က္တည္းေဆာင့္သြင္းပစ္ခ်င္သည့္ အလိုဆႏၵကို ခ်ဳပ္တည္းကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လႈပ္ရွားေနရသည့္အတြက္ သူ႔ေက်ာျပင္မွႂကြက္သားမ်ား ေတာင့္တင္းေနေတာ့၏။

ေပါင္ခြၾကားခ်င္း ထိစပ္သည္အထိ သူ႔အရာကို တစ္ေခ်ာင္းလံုးျမဳပ္ေအာင္သြင္းၿပီးသြားမွ ခါဆယ္ရ္က ေအာင့္ထားသည့္အသက္ကို ရႉထုတ္လိုက္သည္။ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ အရင္းအထိ အကုန္ထည့္လိုက္ျခင္းပင္။

ပထမဆံုးညတြင္ မိဖုရားက အင္မတန္ နာက်င္ေနသည့္အတြက္ အျပည့္အဝမထည့္ခဲ့။ ထိုေန့က အသိစိတ္ တစ္ဝက္သာသာပဲရိွတာေတာင္ အဆံုးထိ ခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ခဲ့သည့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အမွန္တကယ္ အံ့ဩမိရေပသည္။

သူ႔အရာကို အၾကားအလပ္မရိွ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ စုပ္ထားသည့္ အတြင္းသားေလးမ်ား၏ ခံစားခ်က္ကား အံ့မခန္းေလာက္ေအာင္ပင္။ သုက္လႊတ္၍ၿပီးေျမာက္ျခင္း မျဖစ္ေသးတာေတာင္ တစ္ကိုယ္လံုး က်ဉ္စိမ့္သြားရသည့္ သာယာမႈ။

ဤသို႔ေသာ သာယာမႈကို ယခုအခ်ိန္အထိ မသိဘဲေနလာခဲ့ရ၍ ေတာ္ေသးသည္ဟူေသာအေတြး ဝင္လာခဲ့၏။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ကသာ ျမည္းစမ္းၾကည့္မိခဲ့မည္ဆိုလ်ွင္ အားလံုးကိုလႊင့္ပစ္ၿပီး နစ္မြန္းသြားမလားေတာင္ မသိရ။

ခါဆယ္ရ္က စိမ္ေျပနေျပ ခါးကို အသာေလးလႈပ္ကာ တစ္ခါထပ္၍ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္၏။ ေယာနိအတြင္းသားနံရံမ်ားႏွင့္ ပြတ္တိုက္သြားသည့္ ခံစားခ်က္ကို ႀကိဳက္လွသျဖင့္ တိုးသဲ့သဲ့ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။

သူက ခါးကို ျဖည္းျဖည္းေလး လႈပ္ရွားလိုက္၏။ နည္းနည္းေလး အေနာက္ကို ဆြဲခြာလိုက္ရာက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္သြင္းၿပီး ယူဂ်င္း ေနသားက်လာေအာင္ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။

နောက်ဆုံးခရီး နိဋ္ဌိတံသော် (MM Translation)Where stories live. Discover now