We Know We Can (book3)

Chapter 12

We Know We Can

© Hardheadeddouche

Continuation..

Justin's POV

Napailing nalang ako ng makita ko si Marra na may kausap na lalaki. Tumatawa sya kasama ito at ilang pang mga kaibigan nila habang hinahampas ang balikat ng lalaki. Humahawak pa ito sa braso nya na para bang hindi kinakaya ang pinag uusapan nila at iyon ang date nya.

I'm not mad. I'm not even upset with what I'm seeing. I know her too well to know kung kaylan sya nagsisinungaling at kung kaylan sya gumagawa ng mga bagay-bagay na katulad nito.

I love her but sometimes I'm questioning myself why I fall for her and why she's like that. Crazy and everything.

"Marra." Tawag ko. Lumingon sya sa akin kasabay ng mga kaibigan nya. Including her gay friend who she's latching her hands around.

I know that she knows that I'm coming here to fetch her pero nagkunwari syang gulat na gulat. Of course for show.

Mataman syang ngumiti sa akin at mabilis na inalis ang pagkakakapit sa braso ng baklang katabi.

"Hey, y-you're here already?" She stuttered fakely. Tumango ako at naglakad na palayo sa kanila at papunta sa scalator. Naririnig ko ang pagtawag nya sa pangalan ko pero mabilis akong sumampa sa escalator at ibinulsa ang mga kamay ko.

I'm not mad. I'm not jealous. I'm far from those reactions but I'm damn annoyed.

"Justin wait!" Hinawakan nya ang kamay ko at humakbang ng isa pababa para makaharap nya ko. I gave her the poker face I'm using everytime she do this. Ng makaalis sa escalator ay naglakad na ako ng hindi sya pinapansin. Nakakapit pa rin sya sa kamay ko at kinukulit ako para huminto at kausapin sya but I don't want to cause a scene in a mall. May dignidad at reputasyon ako. Hindi na ko teenager. Hindi ko ugaling magalit at magwala ng maraming tao ang nanonood.

She didn't know but I'm hell tired. Already fed up. Kung hindi ko lang sya mahal ay hinayaan ko na sya sa buhay nya.

This is what the problem with her, wala ngang third party o kung ano ano mang problema pero gumagawa sya ng sarilo nyang problema. I'm used to it but sometimes I can't take too much.

"Justin look at me." She demand. Humarang sya sa harapan ko para mapigilan ako sa paglalakad.

Hindi ko alam kung maiinis ako o hindi ko nalang sya papansinin sa mga ginagawa nya.

She's getting into my nerves. Para bang tuwang tuwa syang naiirita ako. Para bang hindi nya talaga iniisip kung nasasaktan ako o naiinsulto.

She don't need to test me. Hell! I love her so much and she didn't need to do such things. For god's sake! Dapat alam nyang hindi nya na kailangang gumamit ng iba para makita ang reaksyon ko. Now what? She's using another gay friend of hers?

Nakarating kami sa parking area ng mall ng harapin ko sya.

"Wag mong ubusin ang pasensya ko Tamarra. I have things to do at ayokong mastress sa mga tests na ginagawa mo."

Nanlaki ang mata nya sa gulat at nagbadyang hahakbang papalapit pero iminuwestra ko ang mga kamay ko na huminto sya.

"T-test? What do you mean?" I heave a sigh of annoyance and a smirk.

"I know everything Marra and I'm sick of it. Don't you trust me?" Naniningkit kong tanong sakanya.

Yumuko sya at huminga ng malalim.

"Kaylan mo marerealize na hindi mo ko kailangang itest para lang malaman mong hindi kita niloloko? When will you see that you're the one that I love now?"

"Justin.. Justin sorry na." Nagpapanic na sabi nya.

"This is already the third time Marra. Busy ako sa kompanya at hindi sa kung sino sino lang. I'm doing paperworks and meetings not women and sex. When will you see that? When will you stop with your childish shits? Are you really provoking me to do what you think I'm doing? Will you be happy kapag nahuli mo kong ginagawa ang mga naiisip mong mahuli na ginagawa ko?" I said gritted my teeth.

She's sobbing right after my long speech. Pero dahil hindi ko sya kayang tiisin kahit ganito pa sya at nakakabaliw na, niyakap ko pa rin sya at hinalikan sa noo.

"Now you're crying." I sarcastically said.

"Sorry. Sorry love. Hindi k-ko na uulitin." Napabuntong hininga nalang ako at napatango.

She needs to hear those words. I know she only needs to be assured. Nagkukulang ba ko ng pagpapaalala sakanya non? Hindi ko ba sya binibigyan ng atensyon?

"You're forgiven." Sabay halik ko sa noo nya. Mahigpit nya kong niyakap na nagpangiti sa akin.

Kahit ganito pa sya, mahal ko sya. Alam ko naman na kaya sya nagkakaganito ay dahil sa natatakot sya. Pero hindi naman nya na kailangang matakot. She's everything to me now and even I hate her childish acts natutuwa pa rin ako sakanya dahil nakikita ko kung gaano sya gumagawa ng effort para mapansin ko.

"Don't make me do what you're thinking Marra. Don't provoke me. Mabuti nalang at puro bakla ang ginagamit mo. Tsk." Mahina syang tumawa na nagpangiti sa akin.

Pinasakay ko sya sa passenger seat pagkatapos ng yakapan naming dalawa.

I need to send her home. Tito Cedric needs to see her stubborn daughter before dinner time dahil kung hindi ay makakarinig nanaman ako ng sermon ng matanda.

Iniayos ko na ang seatbelt sakanya at sa akin at in-start na ang kotse.

"Justin.."

"Yes?"

"Tito Walter told me that.."

"That what?" Kunot noong tanong ko. Ano nanaman ang sinabi sakanya ng matandang hukluban na yon?

"T-that.. That.. Wag na nga. Ayokong mag away tayo." Tumingin sya sa labas ng bintana. Matapos titigan sya ng ilang minuto ay hindi na nga nya itinuloy ang balak sabihin. Itinigil ko ang sasakyan sa gilid ng kalsada na ikinagulat nya.

"What did old man said to you Tamarra?"

Tumingin sya sa mga mata ko at umiling.

"We already had an argument minutes ago love,.."

"I don't want another fight with you any day from now kaya kung mag aaway man tayo ngayon na ng matapos na lahat, ng maubusan na tayo ng pag aawayan."

Huminga sya ng malalim. Hinawakan ko ang kamay nya. Kinagat nya ang pang ibabang labi nya at tumingin ulit sa bintana.

"H-he said that you'll going to work with Taharra Smith.. That.. That you two are going to be business partners."

"Ayon lang?" Natatawa kong tanong. Tinitigan nya ko gamit ang mapanuri nyang mga mata.

"Okay. Yes. I knew about that just yesterday. Pumunta ako sa mansyon nila to talk to her Dad, Martin Smith. Unfortunately si Andrew ang CEO at sya ang nandoon. They were talking about it at doon ko nalaman."

"Why you didn't tell me then?" Tanong nya. There's a hint of sadness on her voice.

"Kahapon lang nangyari yon besides you're busy yesterday, paano ko masasabi?"

Tumango sya at nagpasya na kong paandarin ulit ang sasakyan.

Unlike five minutes ago ay nagsasalita na ngayon si Marra at hindi na nag iisip pa ng kung ano ano.

She feels threatened by Tarra. She always is.

"I love you Tamarra Wilson." I said looking at her while the traffic light went red.

Napansin ko ang ngiti nya and right there I know that she's calm and in peace now.

"I love you more Justin Brook. I love you more."

--

To be continued..