We Know We Can (book3)

Chapter 10

We Know We Can

© Hardheadeddouche

A/N: sorry kung madami ng involved na characters at tinatuckle ko na ang mga extended characters. Pampalight sila sa eksena so sana maapreciate nyo pa din po. Mahaba pa po ang kwentong to so please ayoko po ng reklamo about sa phasing ng story. Di po pwedeng kakaumpisa palang ng story gusto nyo na agad ng happy ending. Kapag ganon gagawin ko talagang tragic ang ending nito.

Ps. Kahit paulit ulitin ko tong sabihin gagawin ko. SORRY FOR ALL THE TYPOS.

Continuation..

Tarra's POV

Thine leave right after we speak about Drew. Nagiguilty ako dahil nangingielam ako sa buhay nila. But then again my instict is telling me to interfer. To stop them. They need to be reminded what's right and wrong.

Naglalakad ako sa mall at sinusubukang libangin ang sarili ko. Pupuntahan ako ni Matthew ngayon kasama si Kieth. Nasa byahe na sila papunta dito. Siguro ay maige na rin yon. At least kahit papaano ay mawala ng konti ang bigat na nararamdaman ko sa dibdib ko.

"Tarra!" Napalingon ako sa narinig na pagtawag sa pangalan ko. There are three girls waving their hands on my direction. Napakunot ang noo ko dahil hindi ko naman sila mga kilala.

"Oh my G! Jodi, Ciana, Winx!" Napalingon ako sa likod ko at nakitang tumatakbo na ang isang babae papunta sa tatlong babae na tumawag ng pangalan ko.

Wait? Sya yung tinatawag? Tarra ang pangalan nya?

Huminga ako ng malalim at naglakad sa direksyon nila. Of course hindi lang ako ang taong may pangalang Tarra sa buong mundo.

Pumasok ako sa boutique ng Luxary. Siguro ay bibili nalang ako ng mha corporate attires para sa pagpasok ko sa kompanya.

*Dito ako sa Luxary, dito mo nalang ako puntahan Matt.*

Habang namimili ako ng mga bibilhin ko ay narinig ko ulit ang mga boses ng nakita kaninang tumawag sa kapangalan ko.

"Gosh namiss ka namin Tarra. So? How's your life?"

"He's fine. Busy as usual pero mamaya ay may date kami." Tumawa ang magkakaibigan na nakapagpangiti sa akin. I miss the old days. Yung hindi ko pa nakikilala si Justin. Yung okay pa kaming apat na magkakaibigan. Yung hindi pa kami nagkakasiraan dahil sa pagtataksil ni Jasmine sa akin.

"Ang sweet talaga sayo ni Mr. CEO noh? Swerte swerte mo girl." Narinig ko ang mahinang pagtawa nya. Hindi ko alam kung bakit nagiging interesado ako sa usapan nila pero nacucurious ako.

The girl who have the same name as mine is dating a CEO?

"Wala pa ba kayong balak mag settle down?" Tanong ng isa pa. May dalawang corporate attire na akong hawak at namimili naman ng mga dress. Magaganda ang mga damit dito. Elegante kaya siguro ay may kamahalan.

"Nope. Not yet. But I'm hoping na sana hindi sya mafall out of love sa akin."

"Justin Brook is in love with you Tarra of course he'll not going to fall out of love." And with the mention of his name ay napahinto ako sa ginagawa. Nanigas ang katawan ko. Justin Brook? S-si Justin ang tinutukoy nya?

"Alam nyo kapag narinig kayo non na tinatawag nyo kong Tarra ihahagis kayo non sa kalawakan." Tawa nya pa. Napapunas ako ng mabilis sa luha ko at pinabilis ang paghahanap ng mga dress. Kahit hindi ko alam kung sakto lang ba sa akin ang sukat ay dinampot ko nalang. I want to get out of here real fast. Kahit hindi naman nila ko nakikita ay nasasaktan naman ako sa mga naririnig sakanila.