We Know We Can (book3)

Chapter 25

We Know We Can
© Hardheadeddouche

Continuation..

Justin's POV

Dinala ko sya sa isang hotel suite imbes na sa kanilang bahay. It's more awkward but I don't care. I don't want to face her father with her. Alam kong hindi nito alam na ako ang ex na sumira ng buhay ng anak nya.

Inihiga ko sya sa kama at kinuha ang nagriring na phone sa kanyang bag. Kanina pa ito nagriring kaya kahit hindi ko alam kung magagalit sya o hindi ay sinagot ko na.

"Where are you Tarra? Madaling araw na."

"Travis, right?"

"Sino to?"

"It's Justin Brook. Can you get her here in Valenciana Hotel? She drink to much and I don't know where she lives." Pagsisinungaling ko.

"Bakit dyan mo sya dinala? I'm coming over." I cut the line after that and face the bed where she's lying. Kahit natutulog ay kitang kita pa rin sa mukha nya ang pagod at dami ng problema.

I just wish life didn't turn out this way for her. She deserve better than this. She deserve to be treated the other way around and not like this.

Huminga ako ng malalim at pumunta sa couch. Dinial ko ulit ang number ni Marra. One, two, three times before I gave up. She'll call me back.

*Please Marra call me. Hindi ko alam kung anong ginagawa mo at kung bakit natitiis mo ko but please don't make this hard for me. Miss na miss na kita.*

Ilang minuto akong nagpalakad lakad bago tuluyang bumalik sa kwarto kung nasaan si Tarra. Inayos ko ang kumot nya at inilagay sa likod ng tenga nya ang takas nyang buhok.

When she kissed me I know that there's something inside of me awakes. Kahit paulit ulit kong sabihin sa sarili kong wala lang iyon ay hindi ko kaya. But I don't want to messed up again. I have Marra. She loves me and I do love her.. more? And.. Tarra is married now. Kahit pa hindi maganda ang pagsasama nila ng asawa nya ay wala akong karapatang manghimasok at guluhin sila. Maybe I'm just pitying her. After all mas mabuti ang kinalabasan ng buhay sa akin kaysa sakanya.

Katok mula sa front door ang nagpaalis ng tingin ko kay Tarra. Huminga ako ng malalim at lumabas na dito para pagbuksan ang asawa nya.

"Where is she?" Mariing tanong ng gago. Tinuro ko ang kwarto sakanya at pinagmasdan syang maglakad palapit dito.

"You can leave now." Sabi nya habang nakatalikod.

Tumango ako kahit hindi nya nakikita at humakbang palapit sa pintuan. Ng pihitin ko ang doorknob ay napahinto ako sa narinig sakanya.

"Did you do something to her?"

"Bukod sa pagdala ko sakanya dito, wala na."

"You didn't make a move to her? Even kissed her?" Lumingon ako sa kanya at tinitigan sya sa mga mata.

"I know she's married. I'll never do that." Pagsisinungaling ko. I didn't kiss her. But she did. But I'll never tell him that. That's bullshit.

"Why you're with her?"

"Because she's a friend and our group of friends decided to meet and drink. Nakita ko syang pasuray suray maglakad papunta sa kotse nya habang nasa sasakyan ako at paalis na sana kaya sinundan ko sya ng hindi ko sya mapigilan."

Mukhang hindi sya kumbinsido sa mga sinabi ko kaya ngumiti ako.

"Kung nandoon ka lang siguro baka hindi sya nagdrive ng lasing. Baka hindi sya muntik mabangga ng isa pang sasakyan. Siguro kung nandoon ka baka hindi sya uminom ng marami at baka hindi rin nya sinabi sa amin na sinasaktan mo sya." Nagtiim ang bagang nya na nagpangiti ulit sa akin. He didn't even denied it. Gago talaga.