Mir

12. Bölüm

Sürprizzzz 🥳
Oy verdiyseniz keyifle okuyun ve benimle yorumlarda buluşun olur mu? ❤️

...
Kötü bir döneme girdiğinde.

Ve her şey sana dayanamayacakmışsın gibi geldiğinde,

Sakın pes etme.

Çünkü işte orası, gidişatın değişeceği yer ve zamandır...

Mevlâna Celaleddin Rumi

Ne annem benim annemdi ne de babam canımdan o parçaydı. Ben bir aile saadetinin ortasında gerçek ailemden bir haber büyümüştüm. İlk duyduğumda içimde bir dağ çöktü sandım. Kendi kendime. 'Bunu, bu kadarını nasıl kaldırırım?' diye sordum. Ama sonra anladım ki ben kaldırmazsam benden başkası da kaldıramazdı. Bir gerçeği sindirememişken bambaşka bir gerçeği daha peşinde getirmişti öğrendiklerim. Benim dualarım, dileğim, sevdam dediğim o adam benim belki de birlikte soluduğum ilk nefes, gördüğüm ilk yüzdü. Ben bunun şükründe, kaderin kusursuzca işleyişinde asılı kaldım. Onu öğrendiğim o an bir yanım sarsılıp yıkılsa da başka bir yanım dimdik durdu.

Öğrendiklerimi sindirmek hiç kolay değildi lakin içimdeki öfke, hayal kırıklığı hepsi bir yana ama korku yoktu. Bir an bile korkmadım. Mir Aslan'ın varlığıyla, bizim birbirimize yazılışımızın evvelimize dayanışına, onun sorularının da cevabını bulmasıyla dile getirmeye gerek duymayacak kadar sıkı sıkıya kenetlendik birbirimize. İçimde bir dağ yıkıldı ama başka bir dağın hâkimi oldum. Kaderinde yazılı olan hiç imkânı bile olmayan bir yerde seni vakti geldiğinde buluyordu lakin kaderinde olmayanı dibinde de tutsan, olduracağım diye de çabalasan olduramıyordun.

Asude ve Mir Aslan gibi.

Şifa ile Mir Aslan gibi.

Sadece isimlerimizle değil, yaşadığımız en büyük zorluğu bile birlikte aşmamız, her yarayı da birlikte sarmamız gibi. Biz yan yana geldiğimiz o andan beri hem kendi kimliklerimizden ödün vermiyor hem de birbirimizi tamamlıyorduk. İki farklı parçanın bir bütün oluşu gibi.

Her şey kadere dayanıyordu. Bizi birbirimize yazan öylesine büyük bir kudretti ki tüm dünya bir araya gelse inkâr etse yine de gerçeği değiştiremeyecekti. Biz birbirimizin hem yarası hem şifasıydık.

O yüzdendi belki de onunla birlikte tüm gerçekleri öğrenişimin sebebi. Bana ayağa kalkmak için bir sebepti varlığı ve benim inandığım o kaderde yer alışı. Kaldıramayacağım yükü sırtlanan o olduğunda ben sadece onun düşündüklerini evirip çevirdim kafamda. Benden uzaklaşırsa düşüncesi hâkim oldu. Benim düşündüklerimin aksine o beni suçlu görürse dedim ve ben her zamanki gibi kafamda onu hep akladım. Düşündüğü her şeyin haklı yanını gördüm, kızamadım.

Onu ise benim düşündüklerimden çok daha uzakta beni düşünürken buldum. Biz birbirimizden ötede birbirimiz için endişe etmiştik. İşte ben bu sevdaya bir ömrü verirdim. Mir Aslan'ın Melek'in evine gelip beni onunla ilgili düşüncelerimden alıp rahat bir uykunun koynunda avutmasıyla da kafamdaki susmak bilmeyen o seslerden arındım. Uyandığımda ise bir başımaydım.

Melek'in dürtmesiyle ve Sinan abinin beni kapıda bekliyor oluşuyla açtım gözlerimi. Mir Aslan yoktu. Melek'e sorduğumda da telefon gelip çıktığını söylemişti. Beni aramamıştı, haber vermemişti. Sinan abi ise olaylarla ilgili Ülgen komutanın benimle konuşmak istediğini söylemesiyle de yola çıkmıştık. Her şey bir rutinin parçası gibi ilerlediğinden sorgulama gereği de duymamıştım.