Chapter 37

205 22 11
                                    

Java Laounge එකෙන් මම එලියට එනකොටත් හවස හතර විතර වෙලා... පැහැසි බස් එකට නගිනකන් ඉදලා මාත් පාර මරුවෙලා ඒත් එක්කම ආපු බස් එකට නැග්ගා.....

බස් එකේ සීට් ගානටවත් සෙනග හිටියෙ නෑ හොද වෙලාවට... සීට් එකකින් වාඩි වෙලා මම ෆෝන් එක අතට ගත්තා... අතට ගත්තා විතරයි අම්මගෙන් කෝල් එකක්... මම කෝකටත් වටපිට බැලුවෙ අම්මා බස් එකේවත් ඉන්නවද බලන්න.... වාඩි වෙනකන් බලන් ඉදලා ගත්තා වගේ....

"අම්මේ....."

"කොහෙද ලමයෝ ඉන්නේ?"

"ඇයි අම්මේ..?"

"ඉන්නෙ කොහෙද කියලා ඉන්නකෝ ඔක්කොටම කලින්..."

අම්මට මක් වෙලාද මේ.... අම්මගෙ කටහඩේ හැටියට නම් මොකක් හරි හදිස්සියක් වගේ.....

"මම දැනුයි 174 කට නැග්ගෙ.... මේ එනගමන්.... මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද අම්මේ?"

"නෑ නෑ එහෙම මුකුත් නෑ.... ඔයා එන්නකෝ.... බැහැලා කෝල්  එකක් දෙන්න.... බඩු වගයක් ගෙන්න ගන්න තියෙනවා..."

"මොනවද ගේන්න ඕනේ"

"සීනි කිලෝ එකක් ගේන්නකෝ.."

"සීනී?"

"ඔව් ඔව්.. ඔයා කිව්ව එක අරන් එන්නකෝ..... ෆෝන් එක ලග තියාගන්න silent දාගන්න එපා හොදේ....."

"හරි අම්මේ.... අම්මේ කවුරු හරි ඇවිත්ද?"



මම තව කාගෙ හරි කටහඩක් ඈතින් වගේ ඇහුනා... ඈතින් වගේ නිසා පැහැදිලිව ඇහුනේ නෑ... ඔක්කොමත් හරි ඩග්ලස්ගෙ සද්දෙ ඊටත් වඩා සද්දෙන් ඇහුනා... ඒක නිසා මට අනිත් කටහඩ පැහැදිලිව අදුරගන්න බැරි උනා.......

"නෑ නෑ මේ  ගයනි ඇන්ටි ආවා මොනවද ඉල්ලගන්න... ඔයා එන්නකෝ මම තියන්නම්....."


ගයනි ඇන්ටි!!   මට ඇහුනේ පිරිමි කෙනෙක්ගෙ කටහඩක්නෙ.... ගයනි ඇන්ටි trans වෙලාවත්ද.....

අම්මා මොකද කලබලෙන් කතාකරේ...... අනික ඇයි සීනී කිලෝ එකක්.... සාමාන්‍යෙන් මේ වගේ දේවල් මම ගෙදරට ගෙනියන්නෙ නෑනෙ......
සුදු කැකුළු කිලෝ දෙකක් ගේනන කියලා කඩේ යවලා කීරි සම්බා කිලෝ පහේ මිටිය අරන් ආපු දවසෙ ඉදන් අපේ අම්මා මට කියලා සබන් කෑල්ලක්වත් ගෙන්න ගන්නෙ නෑ....අනිත් එක සීනි වගේ දෙවල් නම් මාසෙටම ඇති වෙන්න එක දවසක තමයි ගෙනියන්නෙ ගෙදරට..
අවුලක් නැතුව ඇති, මම ඕනෙවට වඩා හිතනවනේ.....ප්‍රශ්නයක් නැතුව ඇති ඇත්තටම..... එහෙම ප්‍රශ්නයක් නම් අම්මා කියනවනේ මට......

රහසින් වගේ  (Rahasin Wage)Where stories live. Discover now