Chapter 29

242 26 19
                                    

"දුප්පත් කමට ගොන් බානක් දක්කනවා
කන්ටත් නැතුව දිව රෑ අපි වෙහෙසෙනවා
ගොන්ටත් නොයෙක් වද දී අපි ගෙනියනවා
දැන්වත් දුකට දෙවියෝ පිහිටක් වෙනවා"

"කට වහගෙන පලයන්කො රදීශ් ......"

"දුකට පුං තමයි ගහගන්න වෙන්නේ තොට.."

"තව එක කවියයි.... එකම එකයි.... මට කවියක් වත් කියලා දුක නැති කරගන්න දීපල්ලා....................."

රදීශ් උගෙ දුකට  කවි කිය කිය මල් පාරෙ පල්ලම බහිනවා.... දිහේන් උට පිටිපස්සෙන් යනවා...
රදීශ් පස්සෙන් ගිහිපු කෙල්ල අද උදේ දිහේන්ගෙන් ask out කරලා.... ඌ ඒකේ දුකට තම‍යි ඔය කවි කියන්නෙ...

"මටත් කවියක් කියන්න ඕනෙ"
මාත් කිව්වා.....

"නවත්තපල්ලකෝ පිං සිද්ද වෙයි පිං....."

පැහැසිත් බනින්න පටන් ගන්න වගේ හදන්නේ... අද ආපු වෙලේ ඉදන් කරේ සෙනාරගෙන් බැනුම් අහපු එක... ලයිලා නෙවෙයි උදේ ඉදන් කටක් ඇරියේ... මට තමයි උගෙ බැනුම් ටිකත් එක්කම අහගෙන ඉන්න උනේ....

"කමක් නෑ මාත් කියනවා..... මටත් දුකයි.... "

මම හැමෝමව පාස් කරගෙන තනියම කවි කිය කිය ඉස්සරහින් ගිය මගේ මෝඩ පගා ලගට ගියා.... මොනවා උනත් විපතක්නෙ වෙලා තියෙන්නෙ.....

"උඹ ආවද මගේ දුක අහන්න රත්තරං.... එන්න අපි පැල් කවි කියමු.."

" උඹ ගැල් කවියක් කිව්වෙ බං "

දිහේන් කිව්වම තමයි මටත් ඒක මීටර් උනේ....

"කමක් නෑ රත්තරං අපි පැල් බැදගෙන ගැල් කවි කියමු..."

රදීශ් ආයෙම කවියක් කියන්න පටන් ගත්තා...

"සසද සසද මල් පාරේ අපි යනවා"

"හපුතලේ කන්ද දැකලා බඩ යනවා"

"වැරදීනෙ පගෝ..."

"කමක් නෑ බන් දුකටනෙ කියන්නෙ...."

"සකිය සදව්වට රෝදය කැරකෙනවා"

"පවු කල........"

"අඩෝ අඩෝ අරකි යනවා හ‍යියෙන් කියපන්..."

"පවු කල 'ගොනෝ.....' ඇදපා..............න්...
'ගොනෝ'........."

"ගොනා නෙවෙයි 'හරකා..' බර අදින්නේ......"

රහසින් වගේ  (Rahasin Wage)Where stories live. Discover now