"අපි දෙන්නා ගිහින් එන්නම් අම්මේ............"
"චූටි කැප් එක දාගෙන යන්න, ඔයාට පීනස නේ...."
"අම්මේ කැප් එක ගෙනත් දෙන්නකෝ....."
"එහෙ මෙහෙ යන්න එපා ඉක්මනට ගෙදර එන්න....... තව ටිකක් ඉදලා යන්න ලමයෝ එක්කෝ හය උනා විතරයිනෙ..."
"අවුලක් නෑ අම්මේ ලේස්ති උන එකේ යනවා.... ගිහින් එන්නම්... බායි..... යමු ඩග්ලස්........"
ශෝටකුයි ටී ශිර්ට් එකකුයි දාගෙන ඩග්ලස්වත් අරගෙන මම පාරට බැස්සා......
හරිම සනීපයි...... පොඩියට මීදුමත් වගේ... දෙසැම්බර් කිට්ටු නිසා වෙන්න ඇති සමහරවිට..... මීදුම නිසා පාරෙ කෙලවර නම් පේන්නෙ නැති උනාට වාහන සද්දෙ නම් ප්‍රධාන පාර පැත්තෙන් හොදට ඇහෙනවා... උදේ හයටත් කලින් කොළඹ පාරවල් කොහොමත් වැඩ පටන් ගන්නවනෙ.....
වාහන සද්දයක්වත් නැතුව සීතල සුලගයි කුරුල්ලන්ගෙ සද්දෙයි එක්ක අවදිවෙන දවසක් මොනවගේද දන්නෙ නෑ..... අඩුම තරමෙ මගේ අත්තම්මගෙ ගෙදරදිවත් මට එහෙම අත්දැකීමක් ලැබිලා නෑ.... අපේ ගෙවල් පැත්ත තරම්ම ජනාකීර්ණ උනේ නැති උනත් මම පොත්වල කියලවලා තියෙනවා වගේ "හිමිදිරි උදෑසනක්" මට එහෙදිවත් ලැබිලා නෑ.... අඩුම තරමේ මට නිවාඩුවකටවත් යන්න ගමක්වත් නැති හැටි....
"මේ යකා පාරට දැම්මම පිස්සා වගේ දුවනවනේ... හිටපන් ඔහොම පොඩ්ඩක් ඩග්ලස් හෙඩ් සෙට් එක දාගන්නකන්.... උදේ පාන්දර මනුස්සයෙක් එහෙම දැක්කොත් බයවෙයි උඹට.....පොඩ්ඩක් හිනාවෙලා හිටපන්..."
ගෙදර ඉදන් දියත පාර්ක් එකට තිබ්බෙ කිලෝමීටර් දෙකකටත් අඩු දුරක් නිසා පාර්ක් එකට ගිහින් පාර්ක් එකේ උදේට ජොගින් එන ආච්චිලා සීයලා එහෙම බලලා පොඩි වටයක් දාලා එන එකෙත් ආතල් එකක් නැත්තෙමත් නෑ....
"හෝව් හෝව් ඩග්ලස් අයින් වෙයන් වාහනයක්..."
මේකා දැන් අලි පැටියා වගේ, මෙල්ල කරන්නත් බෑ.... හෙටත් අරන් එන්න ඕනේ ඇවිද්දවන්න බර ටිකක් අඩු කරන්න..... දන්නෙ නැති වාහනත් ගොඩයි දැන් අපේ පාරේ.... මාවයි ඩග්ලසුයි පාස් කරගෙන දැනුත් කලුපාට range rover වර්ගයේ වාහනයක් අපේ පරෙන් මහ පාරට දැම්මා....... හැමෝම අලුත් වාහන ගන්නවා වගේ මේ දවස් වල......
YOU ARE READING
රහසින් වගේ (Rahasin Wage)
Romance"...මුහුදත් මුරන්ඩු වෙනවා ගොඩක් වෙලාවට...... එයා කියන දේවල් අහන් ඉන්න එක්කෙනෙක් හරි ඇති...ඒත් එයා කලබලයි... ඇහුම්කන් දෙන්නෙ නෑ.සමහර විට අවදානෙන් බලන් හිටියොත් මුහුදටත් පුලුවන් වෙයි එයාටම කියල කෙනෙක් හොයාගන්න..........."
