රහසින් වගේ (Rahasin Wage)

Chapter 26

"මොකෙක් කියලද හිතාගෙන ඉන්නෙ... ඒක නම්බර් එකක් ඉල්ලන විදියක්ද යාලුවෙක්ගෙන්.....ඌ මහ කෙරුමා කියලද හිතන් ඉන්නෙ... නම්බර් එක දීපන්කො කියල ඉල්ලුවනම් දෙනවනේ... එක්කො වැදගත් විදියට, ඔයාගෙ නම්බර් එක මං ලග නෑ දෙන්න කිව්වනම් ඒත් දෙනවනේ... 
get bored or something!! get bored or something!!! "

මම බෑග් එකත් අරන් කැන්ටින් එකෙන් එලියට ඇවිත් කෙලින්ම ගියේ library එක පැත්තට.....

ඒත් එක සැරේටම වගේ මගේ ෆෝන් එක වයිබ්‍රේට් වෙන්න ගත්තා...ඒ අස්සෙ මොන හිපාටුවද කෝල් කරන්නෙ.... දන්නෙ නැති නම්බර් එකක්......
මට හිතෙන දේ හරිද..... මම යන එක නවත්තලා ආයෙම පිටිපස්සෙ හැරිලා බැලුවෙ මට හිතෙන දේ ඇත්තටම හරිද කියලා තහවුරු කරගන්න.......

විවාන් හිටියා මට වඩා මීටර් ගානක් දුරින් ෆෝන් එකත් කනේ තියාගෙනම...

"Hello?"

මම විවාන් දිහා බලාගෙනම කෝල් එක answer කරා...

“I didn’t need to ask.. I’ve had your number for a while”

" So, you asked just for fun?”

"Wanted to see how you’d react... Save this”

"You’re s......." ................................................

උගෙ ආච්චිට.....මම කියන්න ගිය දේ ඉවර කරන්නත් කලින් කෝල් එක කට් කරපු විවාන් මුකුත් නොවුනු ගානට ඉන්ජිනියර් ෆැකල්ටි එක පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා........

ඇයි මට මේ දවස්වල මගේ වටේ වෙන සිද්දවෙන දේවල් හැමදේම හිතට හරි බරට දැනෙන්නෙ...

කැම්පස් එකට ආපු නිසා දවසම වගේ වැඩ කරගන්න පුලුවන් උනා..... ගෙදර හිටියනම් වෙච්ච දේවල් එක්ක හිත හදාගෙන මෙච්චරවත් වැඩක් කර ගන්න වෙන්නෙ නෑ... ඒක නිසා අද කැම්පස් ආපු එක හොදයි කියලා මට දහස් වාරයක් හිතුනා...

study area එකේ වැඩ කරලා පොඩි කම්මැලිකමක් ආපු නිසා මම රූෆ්ටොප් එකට ගියේ එතන වයිබ් එක ටිකක් වෙනස් නිසා කම්මැලි ගතිය පොඩ්ඩක් අඩු කරගන්න......

රූෆ් ටොප් එකට ගිය නිසා මම මගේ ඕෆ් කරලා තිබුන ෆෝන් එකත් ඕන් කර ගත්තා... මොකද library එකේ රූෆ් ටොප් එක ගොඩක් වෙලාවට පාවිච්චි කරන්නෙ ලමයි group works  කරන්න.. මෙතනදි කෝල් ගන්න කතාකරන්න එහෙම අපිට ලොකුවට බාදාවක් නෑ..... ෆෝන් එක ඕන් ක‍රා විතරයි ලයිලගෙන් කෝල් එකක්.... මුන් රැකගෙන ඉදලද කෝල් කරන්නෙ... මම කෝකටත් වටපිටත් බැලුවා...