Het Zwarte Water

Hoofdstuk 12: De Strik Wordt Gezet (deel 2)

De pijl vloog snel ende recht, als ware hij een engel gezonden door den Hemel. Hij trof het doel met zulk een precisie dat hij de pijl van de Sheriff middenin doorspleet. Een luid krakend geluid klonk, ende daarna viel een diepe stilte over de menigte. Allen staarden naar het schouwspel, vol ontzag.

De Sheriff verbleekte van woede, terwijl hij naar de gebroken resten van zijn pijl keek. "Onmogelijk!" riep hij uit, zijn stem trillende van razernij. Koning Jan, wiens gezicht verstrakte, hief zijn hand op ende gaf bevel met een ijzeren stem: "Grijpt hem! Robin Hood is een vijand van het rijk ende zal boeten voor zijn daden!"

De wachters, gehoorzaam ende snel, stormden op Robin af, hun zwaarden blinkende in het licht der zon. De menigte, die eerst juichte voor de overwinning, viel stil. Een gevoel van verraad hing in de lucht.

Marian, die dit alles aenschouwde, sprong op van hare zetel. "Dit is verraad!" riep zij uit, hare stem trillend van verontwaardiging. Doch de wachters hielden haar tegen, terwijl Robin werd vastgegrepen ende geboeid.

Robin bleef kalm, zijn gezicht een masker van vastberadenheid. Hij keek naar Marian, wiens oogen vol wanhoop waren. "Dit is niet het einde," sprack hij zacht, zijne woorden bedoeld enkel voor hare ooren. "Wij zullen elkander wederzien. Dit beloof ik."

Marian knikte, hare tranen verstikkende, wetende dat de strijd nog verre van voorbij was. Dit was slechts een nieuw begin in de eeuwige strijd tegen onrecht.