♡តាមស្នេហ៍សុំសិទ្ធិថែអូន♡ (ចប់)

ភាគ12: វាឈ្លើយពេកបងវៃព្រមាន!

នៅក្រោយ អគារសាលា សភាពស្ងប់ស្ងាត់ព្រោះថ្មើរនេះសិស្សានុសិស្សបានទៅកង់ទីនដើម្បីស្រុះស្រូបអាហារថ្ងៃត្រង់អស់ហើយ នៅឡើយតែក្រុមសិស្សសាលាប្រុស 2ក្រុមដឺលកំពុងតែឈរ ម្នាក់ម្ខាំងដោយការឌឺគ្នាទៅវិញទៅមក ក្រុមជុងហ្គុកមានគ្នា4នាក់ ឯងក្រុមដេស៊ុកក៏មានគ្នា4នាក់ដូចគ្នា។

"បើឯងចាញ់ថេយ៍និងក្លាយជារបស់យើង បើឯងឈ្នះយើងប្រគល់ថេយ៍ទៅឲ្យឯង!" ដេស៊ុកបន្លឺសម្ដីម្ដងទៀតបញ្ជាក់អំពី លខណ្ឌដែលពួកគេនិងប្រកួតវាយគ្នាបន្តិចទៀតនេះ។

"ប្រុងព្រៀប 1 2 3!!" ហូស៊ុកឈរចំកណ្ដាលចាំរាប់ដូចជា ទីនេះជាទីវាយប្រដាល់យ៉ាងចឹង ហ៊ស៊ុករាប់ដល់បីគេក៏រត់ទៅម្ខាង ឈរមើលមិត្តនិងសត្រូវវាយគ្នាដណ្ដើមមនុស្សជាទីស្រឡាញ់

ភូស!! ឌឹប!! បឹប!!! 💥

សម្លេងកកឹក វៃគ្នារវាងមនុស្សពីនាក់ សុទ្ធតែអ្នកខ្លាំងដូចគ្នា គ្រាន់តែផ្ដើមដំបូងដេស៊ុក វាត់មួយដៃចំថ្ពាល់ជុងហ្គុកឈាមមាត់បាត់ទៅហើយ តែវាមិនថ្វីទេសម្រាប់គេព្រោះគេធ្លាប់ត្រូវខ្លាំងជាងនេះរាប់រយដងទៅហើយ ដោយចិត្តខឹងជុងហ្គុកវាត់មួយដៃវិញ ចំមុខ
ដេស៊ុកដាច់ផ្ងារដូលមួយចំហរខ្លួន ជុងហ្គុកស្ទុះទៅទ្រោបពីលើដាល់យកៗមិនប្រណៃដៃបន្ទិចសោះ គេគុំយូរហើយ។ មានឪកាសដេស៊ុកប្រលាស់ជុងហ្គុកទៅខាងក្រោមវិញ ហើយគេក៏ដាល់យកៗចំផ្ទៃមុខសង្ហារបស់ជុងហ្គុក មិនប្រណៃដូចជុងហ្គុកបានវាយគេមុនសោះ 15នាទីក្រោយទាំងក្រុមដេស៊ុកនិង ក្រុមជុងហ្គុកចូលទៅវៃគ្នាទាំងអស់ ម្នាក់មួយគូរៗ វៃយកៗ ទាល់តែបែកមុខបែកមាត់អស់ ទាំងអស់គ្នាតែម្ដង។

"ហាសហា! ឯងចាញ់ហើយកុំទៅរំខានថេយ៍ទៀតលឺទេ?" ជុងហ្គុកងើបពីដេស៊ុកឈរសើចយ៉ាងមានអំនួតព្រោះគេជាអ្នកវៃឈ្នះ
បែបនិងដេស៊ុកឈប់ទៅរំខានថេយ៍បើមិនចឹងប្រាកដជាឈឺខ្លួនខ្លាំងយ៉ាងនេះពុំខាន។

"ហ៉ឹស!! ហេតុអីក៏ចាញ់ពួកវា!" ដេស៊ុកងើបឈរមើលដំណើរក្រុមជុងហ្គុកដើរចេញទៅទាំងខឹងចិត្តជាខ្លាំង គឹគិតថាគេនិងឈ្នះជុងហ្គុកហើយ តែនេះជាស្អីហេតុអីក៏ចាញ់ទៅវិញ? (មកពីហែងអន់)