Xian's POV
I woke up early, para sana sunduin si Alex sa cottage nila ni Samantha. Pero naka akisna siya, maybe mas maaga pa ang flight niya.
Ang sabi ni Sam ay umalis siya ng maaga. Hinabol ko naman siya, kahit sa airport man kang pero naka alis na yata.
There's nothing wrong happening between us naman diba? We're okay, right?
Its just that, she need to go back to study, right?
Yeah.... Nothing more. Just like that.
No need to stress myself and feel like she left me.
Tito tangkad. - Tawag sa akin ng isang bata. I know ang makulit at masayahin na batang yun. I think my staying here will be good.
Xiarmay.... - tawag ko ren sa kanya ng nakangiti ng sobra. Ang kyot ng batang ito.
Ngayon ko lang napansin kasama pala niya mama niya.
Titoooo.... malungkot po kayo? - tanong pa niya.
Anak, baka busy si tito tangkad mo. Tara na baka nakaka abala na tayo. - sabi pa ng mama niya.
Hindi okay lang. Nakakatuwa ang batang' to eh. - sabi ko naman saka hinipo ang ulo ni Xiarmay.
Xiarmay come here, seat beside me. - pag tap ko pa sa tabi na kinauupuan kung bench.
Naupo naman ang bata. Ang gaan kang sa pakiramdam. Pinaupo ko ren mama niya, total malaki naman ang bench dito sa resort nila.
Medyo malayo ang pagitan namin. Sa dulo ng bench siya nakaupo. Habang si Xiarmay ay katabi ko, at kung ano ano ang kuwento.
Minsan sabay kami natatawa ni Kim. Kim pala name ng mama ni Xiarmay. Sounds familiar, I guess? Siguro narinig ko na ang name na yan.
Maybe naging classmates kami noon sa Lim University. Or maybe narinig ko lang into somewhere.
Takbo na naman ng takbo si Xiarmay. Pero pinipigilan ng mama niya.
Nasaan ang papa niya? - bigla kong natanong si Kim.
Wala, wala na siya. - sagot pa niya, bigla ako nalungkot para sa bata.
Wala? As in patay na? - tanong ko ulit. Marami naman kasing ibig sabihin ng wala diba?
Hin-hindi siya patay. Pero malayo siya sa amin. - sagot pa niya.
Ah. Nagtatrabaho sa malayo? - tanong ko pa. Ewan ko pero gusto ko malaman about kay Xiarmay.
Hindi din. Ganito kasi yun, si Xiarmay kasi hindi niya alam na nabuo. Nagka hiwalay kami ng papa niya bago ko pa malaman na buntis ako kay Xiarmay. - malungkot na kwento niya. Why I have this na naawa ako sa kanya.
Look I'm so sorry. Dapat hindi na ako nagtanong. - paghingi ko pa ng paumanhin.
No... no its okay. - sagot pa niya.
Mabuti napalaki mo ng maayos at mag-isa si Xiarmay. Mabait at matalinong bata. - puri ko pa sa kanya saka tingin kay Xiarmay na busy kakalaro sa di kalayuan.
Hindi naman ako nag-iisa. Marami ang nagmamahal sa akin at tumutulong. Kaya hindi ako nahirapan. - sagot naman niya at ngayon ay masaya na siya ulit naka ngiti.
Happy for you that you have family who supported you all the time. - sabi ko pa. As if we're close enough para magkwentuhan ng ganito.
BINABASA MO ANG
"Unforgettable Love" - Kimxi #Wattys2015 #TNTPanalo
Fanfiction"Prologue" Kim and Xian was really in-love with each other, hanggang sa di inaasahan nagkahiwalay at muling nagkita. Ang tanong ganun paren ba ang kanilang nararamdaman sa isa't isa? Nawala ba ang kanilang pagmamahal sa isa't isa? Gayung h...
