Author: Happy holiday, everyone. Dahil national heros today, here is my update. Hehe... pasensya na natagalan po. Thanks for the comments for the previous chapter.
Enjoy....
Kim's POV
One week na ako dito sa bahay ni ms. Yap. Oo miss Yap paren ang tawag ko sa kanya. Hindi ko pa kasi alam kong ano itatawag ko. Kung mama ba o mommy? Hindi ko alam, at hindi din kaya ng dila ko.
Naninigas every time na naiisip ko na tawagin siyang mama. Iwan ko pero mahirap para sa dila ko bigkasin ang katagang mama o mommy. Kasi naninibago pa ren ako.
Lumabas na ang DNA at positive siya talaga mama ko.
Masaya ako kasi at last nakilala ko na kung sino ang nang-iwan sa akin. Kung saan ako nanggaling.
She even showed me my pictures when I was a baby. My birth certificate and everything para ikukwento ang lahat lahat.
Kimberly Sue Yap Chiu ang real name ko. Naiiyak ako ng mabasa ko at makita ang totoong pangalan ko. Dati wala akong magamit na apelyido.
Pero ang sabi ni ms. Yap papalitan daw niyaang apelyido ko ng YAP na lang at tatanggalin ang Chiu since hindi na naman ako kinikilala ng father ko.
Sobra sobra ang galit ni ms.Yap sa papa ko. As in to the point na halos ipagsigawan niya sa buong mundo kung gaano siya kagalit at kamuhi sa dating asawa.
Hindi ko din naman siya masisi. Wala naman ako doon sa pangyayari o kung nandoon man ay wala akong ka muwang muwang sa mundo. Kaya wala akong alam sa galit ni ms. Yap sa papa ko. Ang alam ko lang namumuhi ito sa kanya dahil sa pang-iiwan niya sa kanya at sinisisi niya ren ito sa pagkawala ko.
Anak, gusto mo ba sumama sa akin mag shopping? - sabi pa niya saka pumasok sa kwarto ko.
Ho? Kahit wag na lang po. Dito na lang po ako sa bahay. - sabi ko pa saka sinuklay ulit ang buhok ko.
Ah, sige kung ayaw mo dito na lang din ako sa bahay. Dati I just enjoying shopping with you when you are a baby. Lagi lagi kita sinasama sa shopping, alam mo dati I was imagining when the day will come na malaki ka na. Dalaga ka na sabay tayo magsusukat ng mga damit at mamimili. - teary eye pang sabi ni ms. Yap.
Nginitian ko siya saka sinabing....
Alam niyo po ba na natagahanga niyo ako. Sa katunayan po may magazine niyo po ako. Your designs are amazing. Kaya lang po dati hindi ko po talaga afford na bilhin ang mga yun kaya hanggang pangarap lang ako. - sabi ko pa.
Ikaw kasi ang inspiration ko every design I make. Kasi I always dreaming making dress designs for my one and only daughter. I always thinking if you were wearing my dress how do you'll look. For sure your so pretty. And remind me of myself years ago. - sabi pa niya. Good thing hindi talaga niya ako kinalimutan. Ang papa ko lang talaga.
At nagpapasalamat po ako dahil hindi ka tumigil sa paghahanap sa akin. Akala ko po talaga inabandona na ako ng pamilya ko. Salamat kasi kasama ako sa matagumpay mong tagumpay ngayon. - lumapit ako sa kanya sa may kama. Doon kasi siya naka-upo.
Hinawakan niya ang mga palad ko, at huminga ng malalim.
Walang magulang, lalo na walang ina ang gustong mawalay sa kanyang anak. Mahal na mahal kita alam mo ba yun? Halos masiraan ako ng ulo knowing that my only daughter is missing. God knows how I suffered everyday and evrynight. - umiiyak na sabi ni mis. Yap.
BINABASA MO ANG
"Unforgettable Love" - Kimxi #Wattys2015 #TNTPanalo
Fiksi Penggemar"Prologue" Kim and Xian was really in-love with each other, hanggang sa di inaasahan nagkahiwalay at muling nagkita. Ang tanong ganun paren ba ang kanilang nararamdaman sa isa't isa? Nawala ba ang kanilang pagmamahal sa isa't isa? Gayung h...