"Unforgettable Love" - Kimxi #Wattys2015 #TNTPanalo

Chapter 40

Xian's POV

Somebody door bell. I assumed that she's my wife but then, its Amanda. Which I supposed to kickoff, right now. Kung hindi lang siya babae.

Oh, come on don't give me that look. - maarting sabi niya saka pumulupot ang mga kamay niya sa katawan ko.

Umalis ka na. Bago makalimutan na babae ka. - galit kung sabi saka inalis ang mga kamay niya.

Hindi mo man lang ba ako papasukin? - sabi pa niya saka nilagay naman ang mga kamay sa leeg ko at handa na upang halikan ako.

Amanda, stop this. Ayaw ko ng makikita pa ang pagmumukha mo. One last warning, kapag lumapit ka pa kakalimutan kong babae ka at baka kung ano pa ang magawa ko sayo. - pagbabanta ko pa. Pero sadyang ipinanganak yata siya upang mang-inis. Bigla ba naman akong halikan, but I'm not responding.

Siniil niya ako ng halik pero hindi ako sumagot. Bakit pa? Para bigyan na naman ng rason si Kim para husgahan ako? Hindi na.

Uhmmm. - ungol ni Amanda, pero hindi ako affected. Itinulak ko ng lang siya pagkatapos niya akong halikan. Siguro alam na niya na ayaw ko siyang patulan. No way, oo I admit magaling siya at masarap humalik pero nagsisimula na akong maging matino at responsible.

Why don't you like it? - seductively said by her.

Obviously no. That's why stop this nonsenseness. Stay away from me. Look your beautiful at mabait ka din naman, baliw ka lang magmahal. Hindi ako ang tamang lalaki for you. Amanda, may asawa ako at may anak na. Ngayon wala na sila sa akin ng dahil sayo. Tama na. - nakahawak ang kamay ko sa balikat niya habang kinakausap. baka sakali na mapaki-usapan.

Mahal kita, I badly badly in love with you. Masisiraan ako ng bait kung hindi kita nakikita at nakakasama. Okay naman ako to be your mistress. Hindi ako magrereklamo kahit number two lang ako sa buhay mo. Just don't do this to me. - she begged.

Hindi ako manggugulo. Wag mo lang ako ipagtabuyan. - sabi pa niya.

Looked, Amanda from the start we played around. We fooled arround, don't you think its now time to take this situation a sort of seriousness? We're not teenager or what, we are matured enough not to notice what's good and bad. Ayaw ko na. Ayaw ko na maglaro, ayaw ko na saktan ang asawa ko. Ayaw na din kita saktan. Kalimutan mo ako and live your life happily, tulad ng hindi mo pa nakikilala. - pagpapaliwanag ko pa sa kanya and I hope umubra.

No. No. - umiiyak na sabi ni Amanda.

Hindi ko kaya. - she pleaded.

Kaya mo. Kaya mo, hindi ako deserved sa pagmamahal mo. Hindi ako para sayo. Hindi tayo pwede. - paliwanag ko pa. Pero mapilit talaga si Amanda.

Sige na ihahatid kita sa kotse mo. - sabi ko pa saka inalalayan siya pabalik sa kotse niya.

No, no. Ayaw ko. - umiiling iling pang sabi ni Amanda ng buksan ko ang driving seat ng kotse niya.

Sige na. I hope this will be the last. At sana pagnagkita tayo isang araw makita na kita with someone else na masaya and settle down na rin. Sorry dinawit kita sa gulo ng buhay ko. Take care. - sabi ko pa ng maipasok ko na siya sa kotse niya.

So, this is finnaly goodbye? - sabi pa niya saka huminga ng malalim.

Ngumiti naman ako sa kanya, saka naman pina andar na ang engine ng kotse niya. Kumaway naman ako bago tuluyang umalis. Sana napaki-usapan ko siya ng maigi. Mabait naman siya bulag lang siya at umibig sa isang tulad ko.