Kim's POV
Your pregnant!
Your pregnant!
Your pregnant!
Tuwa, galak at lungkot ang nadarama ko. Natutuwa at nagagalak kasi magkaka-anak na ulit kami. Lungkot kasi naalala ko si xiarmay, ang panganay namin sayang hindi niya masisilayan ang kapatid niya.
Napapa-iyak ako sa tuwa at lungkot na nadarama ko. Naka-alis na ren si alex at ako lang dito sa bahay.
I would like to think ito siguro ang paraan ng diyos to let me know na habang may buhay may pag-asa. And he send me this new angel to ease the pain inside me.
Hinawakan ko ang tiyan ko. Hinimas ko at ngumiti.
Thank God for this new blessing.
Aalagaan kita, aalagaan ka namin ng papa mo. Mamahalin at palalakihin katulad ng ate mo, basta kapit ka lang. - sabi ko pa habang himas-himas ang tiyan ko. Hindi ko namalayan umiiyak na pala ako.
Ang dami kong pangarap sa para sa magiging anak namin, katulad ng mga pangarap ko para sa panganay namin. Hangad kong lumaki siya na mabait na bata at masunurin sa magulang. At higit sa lahat healthy.
Oh? bakit umiiyak ang mahal ko? - hindi ko na namalayan ang pagdating ng asawa ko. Dahil siguro kakaisip ng mga bagay bagay at sa sobrang kaligayahan na nararamdaman ko.
Wala. Nanjan ka na pala? Kumain ka na ba? Ipaghahain kita, kumain na kasi kami ni Alex kanina eh. - sabi ko pa. Nagluto si Alex kanina, pero hindi ko alam kung magugustuhan ni Xian. Magaling na doktor si Alex pero hindi sa kusina. Pero pwede na ren pagtiyagahan.
hm. kumain na ako pero kakain ako kasi nagluto ka para sa akin. - sago niya saka ngumiti sa akin at kiniss ako sa labi. A smile painted in my eyes and lips.
Ah-actually hindi ako ang nagluto, pero masarap naman yung luto ni Alex eh. - sagot ko naman saka naglatag ng plato sa lamesa.
Ahm. Bu, wag na lang kaya. Kumain na naman ako eh. - angal pa niya saka hinimas ang tiyan niya na para ngang busog na busog.
Uy, wag ka ganyan kay Alex, masarap naman.... pwede na. Dali dito maupo ka na. - hinila ko siya sa dining table pinaupo na. Masaya ako at walang makakapigil sa akin.
Anong nangyayari? Parang ang sigla mo naman yata. Kanina lang umiiyak ka tapos ngayon .....? - nagtataka pa niyang tanong. Oh, saka ko na sasabihin.
Bu, kain na. May maganda akong balita. - naupo ako sa tabi niyang upuan at naglagay ng kanin sa plato niya.
Good news? Ano yun, buhay ko? - nakangiti niyang tanong.
Hmm... buntis ako. - bulong ko sa tainga niya. Agad nag-iba ang expression ng mukha niya at agad ako niyakap at pinaghahalikan sa magkabilaan kung pisngi.
Bu, I love you. I love you so much. At salamat, thank you. Whoa! - nagsisigaw pa niya habang ako ay gulat na gulat sa mga pinagsisigaw niya. nakakahiya sa mga kapitbahay. Dikit dikit kaya mga kwarto dito. Pero okay lang masaya naman eh.
Whoa!- sigaw pa niya.
Whoa! - sigaw ulit.
Whoa! - Sigaw pa more.
Xi, okay na okay. OA ka na eh. Oh, kain ka na. Sabi sayo masarap naman ang luto ni Alex eh. - pigil ko pa sa kanya.
G-god. Thank you. Thank you, Kim. Ang gandang balita yan. I love you. - pasalamat niya sa diyos at sa akin. God knows how happy we are.
I love you too. - sagot ko saka niyakap siya.
After niya kumain siya na ang nagligpit. Naramdmaan ko ang pag-aalaga niya na hindi ko noon naramdaman noong pinagbubutis ko si Xiarmay. Good thing we had another blessing and a second chance para magsama ulit. I do feel his love and care.
Masyado niya akong bini-baby pero I love it. Gustong gusto ko talaga the way he showed love on me. I mean nakikita ko naman kahit noong hindi pa ako buntis natriple lang ng natriple.
BINABASA MO ANG
"Unforgettable Love" - Kimxi #Wattys2015 #TNTPanalo
Fanfiction"Prologue" Kim and Xian was really in-love with each other, hanggang sa di inaasahan nagkahiwalay at muling nagkita. Ang tanong ganun paren ba ang kanilang nararamdaman sa isa't isa? Nawala ba ang kanilang pagmamahal sa isa't isa? Gayung h...
