Chapter 50

450 19 5
                                    

Note: Sorry, sorry late update ko. It just that sinulit ko lang ang magpahinga. Haha



Enjoy reading ✌🏼️






====================

Kim's POV


Naghahanda ako ngayon ng hapunan naming mag-asawa. Nitong nagdaan na araw naging busy kami pareho sa aming mga trabaho at siya naman ay sa paghahanap niya sa papa niya.

Alam ng panginoon kung ilang beses ako natukso na magsabi sa kanya ng totoo pero ayaw ko na sa akin manggaling ang tungkol sa papa niya. Wala akong karapatan kasi sa pagitan nila iyon mag-ina.


Hmm. Mukhang masarap ang hapunan natin ah? - puri pa niya sa mga hinain ko saka hinigit ako at niyakap pa side.



Syempre, hinanda ko talaga yan para sayo. Oh, kain na. - sagot ko saka kumawala sa yakap niya at naglagay na ng kanin sa plato niya.



Sabay na tayo. Maupo ka na buhay ko. - sabi pa niya saka pinanghila ako ng upuan at naglagay din ng kanin sa plato ko. So sweet right? Siya si Xian, ang Xian na nakasama ko noon.



After eating ay nagpasya kami na magkape muna sa sala namin at mag-usap na din. Maliit lang kasi ang apartment ko kaya wala kaming masyadong mapupuntahan na lugar di tulad sa mala palasyo nilang bahay.



Huminga muna siya ng malalim saka kinuha ang kaliwang kamay ko at hinawakan malapit sa puso niya.


Bu, I'm so sorry kung nahirapan ka ng mawala ang alaala ko. You suffered a lot and I feel so sorry about that. Kung maibabalik ko lang ang panahon sana matagal ko ng inuntog ang ulo ko o kahot nagpasagasa para maalala ka. Di sana nawala ang anak natin. - hayst! Here we go again.



Ssssh. Kala ko ba, kakalimutan natin ang nakaraan at magsisimula ng panibago? Bu, wag mo na sisihin ang sarili mo. -  ngayon siya na naman ang nag-eemo. Kahapon ako yun. Sadyang hindi maiiwasan maalala at mabalikan ang nakaraan. Parti na ng buhay namin iyun at hindi kailan man mabubura.



Hindi ko maiwasan hindi maisip. Nakakapanghinayang talaga. - sagot pa niya saka hinalikan ang kamay kong hawak-hawak niya.



Kaya natin ito, Xian. Magkasama na ulit tayo kaya kakayanin natin itong magkasama. - sabi ko pa saka yakap sa kanya.





Panandalian kami nanatili na magkayakap. Hanggang sa maghiwalay na kami sa pagkakayakap.



Te-teka bakit mo tinatanggal yan? - tanong ko ng tanggalin niya ang wedding ring na suot ko.



Hindi mo na kailangan ito. - sagot pa niya. Anong ibig niyang sabihin?



A-anong ibig..??? - hindi pa niya ako pinatapos magsalita.



Kasi ito ang isusuot mo. - sabi pa niya saka isinuot ang original na wedding ring. Pero paano niyang alam?


Pa-paano mo nalaman? - nagtataka kong tanong.

Yung suot kong wedding ring ay isang imitation lang. Hindi ko naman alam na mapapansin niya. Diba nga yung wedding ring ko ay sinanla ko para matulungan si Aaron.


I have my ways. Don't worry hindi ako galit. Ginawa mo yun para makatulong. Isa pa malaki rin ang utang na loob ko sa taong iyon. Inalagaan kayo ng matagal habang wala ako, kung tutuusin ay kulang pa nga ang lahat ng ginawa ko para matulungan siya. - sagot naman niya.



Tulong? Tinulungan mo siya? - tanong ko pa.


Ako ang nagbigay ng 2million na kulang at ako ren ang bumili ng singsing na ito. Sana ingatan mo na sa susunod. Kung kailangan mo ng pera sabihin mo lang sa akin. Okay? - tumango na lang ako. Siya pala ang naging buyer ng singsing na siya rin naman ang bumili para sa akin.





Salamat, kasi hindi ka nagalit sa akin. At sorry na ren balak ko naman talaga tubusin 'to kaso masyadong malaki ang 4 million para matubos ko. - paghingi ko pa ng pasensya sa kanya.



Okay na, bu. Hindi ako nagalit o kung ano man. I completely understand. You don't have to feel sorry for what happen. - sabi ba niya saka halik ng kamay ko. Oh? Lord he is really back.





I can't help it but to hug him tight. We apart for a while, he kissed me. Passionate and full of love. Wala akong magawa kung hindi sumagot sa mga halik niya.


Oh, jusko! I missed him.


Ang bilis ng pangyayari, the next thing I remember nasa kuwarto na kami. Hubad at hingal na hingal. Then we make love? Oh! Yeah we did.


(Sorry, may mga bata (minor) na nagbabasa kaya ingat ingat muna tayo sa mga words na ginagamit)


I love you, thank you for this night. - huling salita na narinig ko mula sa kanya bago tuluyang maka idlip.







-----

Good morning, buhay ko. - bungad niya sa akin saka kiss sa labi ko. Namumuro na siya ah. Kahapon pa halik ng halik sa lips.




Morning, bu. - sagot ko saka pikit pa ulit ng mga mata ko. Napagod ako kagabi kaya gusto ko pa matulog.



Breakfast in bed, bu. Gising ka na. - pangungulit pa niya. Dinilat ko muna isang mata ko at naaninag ko ang tray sa side cabinet ko.




Ayaw mo pa ba bumangon? Gusto mo ba ng ibang breakfast? - ay! Landi talaga nitong si Xian. Adik lang? Kaya kahit inaantok pa ako ay bumangon na ako.



uhmm. Hayst! Xi, tama na nga yan. Sige na gising na ako. - sita ko pa sa kanya. Ayaw tigilan ang labi ko eh.


Gising ka na talaga ah? Sabihin mo lang pag-inaantok ka pa gisingin kita ng matatamis ko halik... - sabi pa niya saka kumindat. Sus! Ang sabihin niya naadik lang na halik-halikan ako.




Tsh! Gising na gising na ako. Aaaaah! - napasigaw ako sa sunod kong ginawa. Inalis ko ang comforter na hindi ko man lang naisip na wala pa pala akong damit.



Come on, nakita ko na yan kaya bakit ka pa nahihiya. Here, kain ka na. - mapanukso pa niyang sabi. Manyak yata. Lol.


Tchee! Akin na nga yan gutom na ako. - sabi ko pa saka higit ng tray na dala niya.





----------


Xian's POV

After kainan ay nagbihis ako. I need to do something important.


Bu, aalis muna ako ah? - paalam ko pa sa asawa ko. I know its sunday and we supposed to be together and spending time with each other pero kailangan ko lang mahanap si papa.


Huh? Bakit? Saan ang lakad mo? Can I go? - pa kyot pa niyang sabi, sorry but no. Hindi pwede. Baka malaman niya itong ginagawa ko. Alam ko naman na kakampi siya ni mama baka magsumbong pa sa ginagawa ko.



Hmm. About sa work, bu. Sorry pero kailangan ko gawin mag-isa. Please understand okay? - i said then smiled. I can't tell you Kim.



Ganun ba? Hm. Sige na nga. Pero uwi ka ng maaga ah? Pupuntahan pa natin si Xiarmay okay? - pagpapaalala pa niya.



Oo, sandali lang naman ito. Bye. - sagot ko saka paala sa kanya at kiss sa labi.




Ingat ka. - sabi pa niya saka kaway sa akin.



-----

to be continued


PLEASE VOTE AND COMMENT

"Unforgettable Love" - Kimxi  #Wattys2015 #TNTPanaloTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon