Xian's POV
Matagal kong hinintay na may mabalitaang balita kay papa. Pero bakit hanggang ngayon wala paren akong malamanlaman tungkol sa kanya.
Si mama ayaw paren akong bigyan ng clue where to find my papa.
Sobrang nakabaliw. Halos masiraan ako ng ulo kaka-isip kung paano ko pa makikita ang papa ko.
Mabuti na lang Kim was here to comfort me. Napaka supportive niya at maalaga. Kahit na nasi-sense ko na parang may alam siya o minsan todo kampi niya kay mama nandito paren siya sa tabi ko at pinagagaan niya ang loob ko.
Its been 2 months mula ng mag hired ako ng kung sino-sinong makaka pagbigay ng impormasyon tungkol kay papa. Pero lahat sila palpak.
Hindi ko alam kung saan pa ako hahanap ng mapagkakatiwalaan ko para ipahanap ang papa ko. Pakiramdam ko sinasabutahi ako ni mama.
Lahat ng hinired ko ay walang matinong impomasyon tungkol kay papa.
Ngayon bagong umaga, bagong pag-asa. May nahanap na ako na detective na alam kong hindi siya masisilaw sa pera na iaalok ni mama.
Recommend siya ng isang kaibigan, at genarantiya niya tapat siya sa trabaho niya at hindi nagpapasuhol sa pera para lang pagtakpan ang totoo.
Oh? Aalis ka? - tanong ni Kim.
Oo, may imi-meet lang akong kaibigan. You wanna come? - sagot ko sabay imbita sa kanya para hindi maghinala sa akin. Ililihim ko sa kanya ang pagkuha ulit ng detective.
Alam ko hindi dapat maglihim sa asawa ko pero not this time alam ko kasi nagkaka-usap sila ni mama. Kaya minarapat kong huwag ipaalam. At alam kong maiintindihan din naman niya ako.
Nope. Ayaw ko lumabas tinatamad ako. Isa pa parang masama ang pakiramdam ko, eh. - sagot niya. Tinignan ko siya oo nga parang wala siyang ka ener-energy. Di tulad ng mga nakaraan na hyper o kung ano man. Masama siguro ang pakiramdam.
Oh... kaya mo ba mag-isa dito? Or wag na lang ako tumuloy? Pa check-up tayo? - nag-aalala ko pang sabi. Bakit ngayon ko lang napansin to?
Kayo naman bu, gawin mo ang dapat mong gawin. I'll be fine. - ngumiti siya saka sumagot. Napaka-understanding niya talaga.
Bu, are you sure? Thanks ha? This is very important actually for me, heto gamot uminom ka. Promise uuwi ako ng maaga. - sabi ko pa saka kumuha ng gamot. Kung hindi lang talaga mahalaga ang lakad ko.
Salamat. - nakangiti niyang sabi. Pero halata naman ang pagka tamlay sa mukha niya.
Bu, magpahinga ka muna. Papupuntahin ko si Alex para maka check-up ka niya at para may makasama ka din. Okay? - sabi ko pa saka dampi ng halik sa noo niya saka kinumutan.
Okay. Ingat ka. - sabi pa niya saka ngiti. Ngumiti ren ako sa kanya saka humalik sa labi niya at umalis na.
Magmamadali ako para makauwi ng maaga.
Bago ko pina-andar ang kotse ko ay dinial ko ang number ni Alex.
Oh? Xi napatawag ka? May problema ba? - bungad niya sa kabilang linya.
Will, hindi siya totally problem hmmm.... can I asked you a favor? - sabi ko pa.
Ohhh, what is it? - sabi pa niya.
Pwede ka ba pumunta sa apartment? Aalis kasi ako and walang makakasama si Kim the worst is she's not so well. Can you dropped by to check on her? - tanong ko pa. I know she can't resist my favor. After all they're cousins kaya alam kong pupuntahan niya ang pinsan niya no matter what.
Alright. I'll be there in 20mins. - sabi pa niya. Smiled painted on my face. Mapapanatag na ako at hindi mag-aalala sa kanya.
Thanks. Thank you talaga. Sige I gotta go. Bye. - paalam ko pa. She said bue to so I put down the phone and drove to our meeting place with my new hired detective.
===================
Kim's POV
Nakahiga ako when I heard na may kumatok sa pintuan. I guess hindi si Xian yun kasi kung siya hindi na siya kakatok pa, dala naman niya ang spare key ng apartment eh.
Kahit na masama ang pakiramdam ko I got up at binuksan ang pintuan.
Alex? - bungad ko sa taong nakita ko. Ay, oo nga ang sabi ni Xian papupuntahin niya si Alex.
God, tama nga si Xian. You look pale? Anong masakit sayo? - hindi pa makakapasok sa loob ng bahay ay todo alala na siya sa akin.
Pumasok ka na muna. Wala akong sakit, masama lang talaga ang pakiramdam ko. - sagot ko naman.
Juice o Kape? - tanong ko pa kay Alex. Nakakahiya naman sa bisita.
Wag na. Alam mo ikaw pwede maupo at magrelax muna. Kaya ko na ang sarili ko. Maupo ka nga, tignan natin ang pulso mo at ang BP mo. - pinaupo ako sa tabi niya at kinuha agad ang kaliwang kamay ko at pinulsuhan.
Oh? What so funny ba? - tanong ko kay Alex na pangiti-ngiti pang parang ewan.
--------
to be continued
VOTE AND COMMENT
BINABASA MO ANG
"Unforgettable Love" - Kimxi #Wattys2015 #TNTPanalo
Fanfic"Prologue" Kim and Xian was really in-love with each other, hanggang sa di inaasahan nagkahiwalay at muling nagkita. Ang tanong ganun paren ba ang kanilang nararamdaman sa isa't isa? Nawala ba ang kanilang pagmamahal sa isa't isa? Gayung h...
