Xian's POV
Hindi ko alam if makakabawi pa ako sa ginawa ko sa kanya. Hinusgaham ko siya, akala ko talaga si Aaron ang pinuntahan niya. Pero totoo pala na sa ampunan siya galing.
What a coincidence! Anak siya ni tita Mandy, o mas kilala bilang ms. Yap. Isang sikat na fashion designer at laging cover sa maraming magazine.
Nagulat nga ren si mama. Kung alam lang daw niya na si Kim ang nawawalang anak ng kaibigan ay matagal na niyang sinabi sa kaibigan niya.
Isa ren kasi si mama sa masugid na naghanap kay Kimberly. Hindi niya kasi kaya matiis na nasasaktan ang kaibigan.
Xian, pwede ba doon muna kami ni Xiarmay kay ms. Yap? - paalam pa ni Kim. Nagulat ako sa tinuran, nakikipaghiwalay nga ba siya? Siguro over thinking lang ako.
Ikaw... kung ano ang pasya mo. Total matagal mo ren hindi nakasama ang mama mo. - sabi ko naman. Pag-umalis siya sa poder ko hindi ko siya mababantayan kay Aaron.
Isasama ko si Xiarmay. Doon muna kami, wag ka mag-alala. Maari mo pareng makasama ang anak natin. Pwede mo siya hiramin minsan at pwede ren siya mag overnight dito. Pero every weekend lang kasi kailangan niya mag-aral. - sabi pa niya.
Ayaw ko na parang mahihiwalay siya sa akin. Ano magiging kapitbahay ko na lang ulit ang anak ko? Magiging weekend vacation niya lang ang bahay niya ang tahanan niya?
Kung hindi ko lang talaga naiisip si tita Mandy kung gaano siya nangulila sa anak niya. Hindi ko papayagan si Kim.
Pero pwede ko naman dalawin araw-araw. - sabi ko pa. Para sigurado na makikita ko araw-araw ang anak ko.
Oo, pwedeng pwede. - sagot pa niya.
So, this is goodbye? - sabi ko pa. Ewan ko pero parang nalungkot ako. Aalis na siya at wala ng maghihintay sa akin pag late na ako umuuwi. Wala akong katabi sa napakalaki kong kama at higit sa lahat wala na akong sisigawan pa at pupunan pa dito sa bahay.
Bakit ayaw mo na ba ako bumalik pa? - malungkot pa niyang sambit. You know that that's not my intention.
Hi-hi-hindi naman sa ga-ganun. We are family here, hindi man laging masaya o perpekto pamilya paren tayo. At kailangan magkakasama tayo. Kung ako nga ang masusunod ayaw ko na umalis ka, kaya lang si tita Mandy matagal ka niya hinanap at pinanabikan kaya pinayagan kita to stay there for as long as nakabawi-bawi na kayo sa isa't isa. - sabi ko naman.
Ayaw ko kasi na malungkot ulit si tita and even Kim, she've been wondering kung sino ang magulang niya kaya alam ko gusto niya ren makilala ang mama niya.
Bigla naman ako nakaramdam ng kuryenti sa katawan pagka ramdam ko ng mga kamay niya sa likuran ko. She hug me tight.
Niyakap niya ako saka sinabi na.
Salamat kasi naiintindihan mo. Salamat kasi kahit hindi tayo kinsan okay ay pamilya ang tingin mo sa akin. Salamat sa lahat. Mag-iingat ka lagi at sikapin kong umuwi ng maaga aga. Lalo na kayo na lang ni chairman ang tao dito sa bahay. - sambit pa niya habang nakayakap sa akin.
Ano kaba. Okay lang yun, ako nga dapat na nagpasalamat kasi kahit ano pa ang inakyat kong problema sayo ay nauunawaan mo. Hindi ka nagagalit sa akin at hindi ka naging nugger. Sorry for the yesterday, hindi ako naniwala sayo. I was wrong. Sorry. - thats it. Nasabi ko na ren at last. Ang hirap kasi mag admit ng kamalian.
Ano ka ba? Ayus lang yun, hindi din naman kasi ako nakapagpaalam ng maayos. Pero sa totoo lang hanggang ngayon masakit at ramdam ko yung kirot dito sa braso ko. Pero don't worry malayo sa bituka. - sabi pa niya. Hindi ko na din mapigil ang kamay ko kaya niyakap ko din siya.
Gamutin natin. - sabi ko pa saka hinarap siya sa akin at pinagmasdan ang braso niya,
A-aaah. - Kim.
Okay ka lang? Masakit ba? - tanong ko habang nilalapatan ng first aid.
Wag mo mas Aaaah wag mo mastpyadong diinan. - sabi pa niya.
Sorry hindi na. - sabi ko pa saka ihip ng braso niya na nilapatan ng first aid kit.
Mag-iingat ka. Wag mo pinag-aalala ang mama mo. - huling paalala niya bago niya tuluyang kunin ang maleta niya.
Sure. I will. - sabi ko pa.
Anyway, yung mga gagamitin mong business attire. Naayos ko na. Pang isang buong linggo na yun. I'll be back aayusin ko ulit mga gamit mo. - sabi pa niya bago sila tuluyang sumakay sa van na susundo sa kanila.
Bye. - sabi ko saka kiniss siya. Who cares asawa ko pa naman siya.
---
to be continued
VOTE AND COMMENT
BINABASA MO ANG
"Unforgettable Love" - Kimxi #Wattys2015 #TNTPanalo
Fanfiction"Prologue" Kim and Xian was really in-love with each other, hanggang sa di inaasahan nagkahiwalay at muling nagkita. Ang tanong ganun paren ba ang kanilang nararamdaman sa isa't isa? Nawala ba ang kanilang pagmamahal sa isa't isa? Gayung h...
