Wat nu?! Deel 2 :)

7.

(Vanuit Maud)

"Hey Maudje!" Riep Martijn toen ik het station uitliep. Het was vrijdag middag. Ik liep naar hem toe en gaf hem een knuffel. "Ik heb je gemist." Zei Martijn. Ik lachte en zei:"zo lang was ik niet weg." "Nou en?" Zei Martijn lachend. Onderweg dacht ik steeds aan wat ze me nou moesten vertellen. "Martijn?" Zei ik. "Wat is er?" Zei Martijn. Ik zei:"mama zei dat jullie mij wat moesten vertellen." Martijn zei:"ja, dat gaan we zo doen." "Wat is het?" Zei ik. "Rustig, niks ergs. Maak je geen zorgen." Zei Martijn. Ik was er totaal niet gerust op, maar ik hield mijn mond maar. Toen we thuis kwamen gaf mijn moeder me een knuffel. "Wat is er nou?" Vroeg ik ongeduldig. Mijn moeder zei:"rustig Maudje, niks ergs." Wat was dit? Waarom deden mama en Martijn zo geheimzinnig? Ik plofte op de bank en zei:"vertel het gewoon." Martijn en mama ging tegenover me zitten en keken elkaar aan. "Oke dan." Zei Martijn. "Maud, je krijgt een broertje of zusje." Zei mijn moeder. Ik wist niet wat ik hoorde. "Wat?" Zei ik. Mijn moeder glimlachte en zei:"ja, ik ben zwanger."

(Vanuit Ilse)

"Ik wil niet dat Lisa alleen is nu. Wat nou als het begint?" Zei ik. Bart zei:"rustig liefje." Ik zei:"dat kan toch niet? Ze kan dat toch niet alleen?" Bart zei:"waarom vraag je haar niet of ze hier wil slapen deze week?" Ik zei:"vind je dat niet erg?" Bart zei:"natuurlijk niet, waarom zou ik? Zolang jij bij me ligt vind ik alles goed." Ik lachte en zei:"oke. Dat ga ik haar vragen. Des noods moet ik maar bij haar bevalling zijn." Op dat moment ging de bel. Lisa stond voor de deur. Ik deed open en gaf haar een knuffel. "Nu je er toch bent, is het niet verstandig om hier te slapen, voor het geval dat het begint?" Zei ik. Lisa zei:"meen je dat Ilse? Maar ik red mezelf wel hoor." Ik zei:"nee, als de weeën beginnen kun je echt niks, geloof me. Het lijkt ons echt beter. Je kunt toch niet alleen bevallen?" Lisa zei:"maar, dat kan ik jullie toch niet aan doen?" Ik zei:"waarom niet? Wij vinden het prima." Lisa zei:"echt?" Ik knikte en zei:"alsjeblieft Lisa, blijf hier." Lisa zei:"weten jullie het echt zeker?" Bart knikte en ik zei:"echt." Lisa gaf me een knuffel en zei:"dat is zo lief.." Ik glimlachte en zei:"bevallen is niet makkelijk schat, dat moet je niet alleen doen." Lisa zei:"jullie zijn geweldig."

(Vanuit Maud)

"Dat meen je niet!" Zei ik. Mijn moeder zei:"jawel, het is echt waar." Ik kon het niet geloven. Mijn moeder was zwanger. "Je bent 43 mam!" Zei ik. Mijn moeder zei:"nou en? Kan toch nog best?" Ik wist niet wat ik hoorde. "Kan best? Mam, ik word 18! Ik scheel dan 18 jaar met het kindje!" Mijn moeder zei:"schatje, ik snap dat je even aan het idee moet wennen, maar het komt allemaal goed." Ik zuchtte en stond op. "Ik ben blij voor jullie hoor." Zei ik. Mijn moeder keek Martijn aan en zei:"ben je boos op ons?" Ik zei:"nee, natuurlijk niet." Het klonk een beetje sarcastisch, wat ook de bedoeling was. Maar eigenlijk was ik helemaal niet boos. Ik was gewoon verward. Ik wist dat ik blij moest zijn voor mama en Martijn, en dat ik het eigenlijk ook wel leuk zou vinden, maar toch.. "Ik ga vanavond trouwens bij Lotte een film kijken." Zei ik. Mijn moeder knikte en zei:"je eet wel hier." Ik knikte. Ja, die angst had mijn moeder nog steeds. Mijn moeder zei:"dan is het goed." Dan is het goed.. Mijn moeder was zwanger.. Het werd toch ook alleen maar gekker.

COMMENTS?
TIPS?